یک گام به جلو، برای ساخت مغز مصنوعی

گروهی از دانشمندان نوروساینس در یک مؤسسه تحقیقاتی در کشور سوئیس در حال شبیه‌سازی مغز یک پستاندار هستند.

محققان دانشگاه پلی تکنیک لوزان با همکاری IBM مرحله اول یک طرح بلند پروازانه یعنی کپی کامل مغز انسان روی ابررایانه  را کامل کرده‌اند. مرکز تحقیقاتی این طرح در ساحل دریاچه ژنو واقع شده است؛ همان جایی که ماری شلی شخصیت داستانش دکتر فرانکشتاین را در آنجا تصور کرده. فرانکشتاین هیولایی انسان مانند می‌سازد که دارای نیرویی مخرب می‌شود و در نهایت خالقش را می‌کشد.

در ژوئن 2005 هنری مارکرام مدیر طرح blue brain  از برنامه اش، ساخت مغز انسان، با استفاده از قوی‌ترین ابر رایانه  جهان خبر داد. مارکرام یادآوری می‌کند: نقدها غیرقابل باور بود. همه فکر می‌کردند ما دیوانه شده‌ایم. حتی بیشتر دانشمندان برجسته نوروساینس و نظریه پردازها می‌گفتند طرح شکست خواهد خورد.

بعضی از همکاران مارکرام اعتقاد داشتند اطلاعات کافی برای شبیه‌سازی‌ کامل مغز انسان به سادگی در دسترس نخواهد بود. مارکرام می‌گوید: هیچ دانشمند نوروساینسی وجود ندارد که این قدرت را داشته باشد که بگوید ما به اندازه کافی نمی‌دانیم. ما فقط قسمت کوچکی را می‌دانیم، هیچ کس حتی نمی‌داند که چقدر می‌دانیم.

مارکرام به بازتاب‌های منفی بعد از اعلان طرح توجهی نکرد و بعد از 2 سال ستون نئوکورتیکال موشی دو هفته‌ای را شبیه‌سازی‌ کرد. این مدل دقیقا مانند همتای واقعی اش کار می‌کرد. دیدن پالس‌های این شبیه ساز روی صفحه‌های سه بعدی بزرگی که محققان ساخته‌اند بسیار جالب است.

ستون های نئوکورتیکال آخرین بخش از تکامل مغز ما بوده است و وظیفه استدلال و خودآگاهی را به‌عهده دارد. این تکامل تنها از یک جهش کوچک ناشی شده است. مغز انسان هزاران برابر مغز موش ستون‌های نئوکورتیکال دارد اما تفاوت‌های زیستی بین مغز موش و مغزانسان اندک است. اگر یک ستون نئوکورتیکال بسازیم تقریبا می‌توانیم نئوکورتکس را به‌طور کامل بسازیم البته اگر توان رایانه ها این اجازه را به ما بدهد.

اگر چه یک ستون نئوکورتیکال فقط 2 میلی متر طول و نیم میلی متر قطردارد، اما شامل 10 هزار نورون و 30 میلیون سیناپس است. وسیله‌ای که مرحله اول این شبیه‌سازی‌ بزرگ را انجام می‌دهد ابر رایانه BlueGene/L IBM است که توانایی پردازش 7/18 تریلیون محاسبه را در ثانیه دارد.

این ابر رایانه متشکل از 8 هزار پردازشگر است و یکی از پر قدرت‌ترین ابررایانه های حال حاضر جهان به شمار می‌رود. مارکرام معتقد است با فناوری حاضر امکان ساخت مغز موش وجود دارد، که مرحله بعدی طرح Blue brain  است و قرار است از سال دیگر آغاز شود. بعد از آن شبیه‌سازی‌ گربه سپس میمون و در نهایت مغز انسان انجام خواهد شد.

مارکرام برثبات قانون مور حساب کرده است. زیرا هم اکنون یک رایانه  که توانایی شبیه‌سازی‌ مغز انسان را داشته باشد به اندازه چندین زمین فوتبال است وسالانه 3 میلیارد دلار برق مصرف خواهد کرد. اما در حال حاضر مارکرام به‌دنبال فرصتی برای شبیه‌سازی‌ کامل مغز انسان است، در حالی که محاسبات پیش خواهند رفت.

مدل‌سازی‌ در آینده

به‌نظر می‌رسد مدل‌سازی‌، قدم بزرگی به جلو برای دانشمندان نوروساینس است. هر سال حدود 35 هزار  مقاله نوروساینس منتشرمی شودو شمار مقالات منتشر شده هر سال حدود 20 تا 30 درصد افزایش می‌یابد. بیشتر دانشمندان نوروساینس اگر خوش شانس باشند فقط می‌توانند حدود 100مقاله را در یک سال بررسی کنند.

وارد کردن همه این اطلاعات در طرح Blue brain راهی مشخص برای استفاده و نگهداری این اطلاعات است. مارکرام 44 ساله از آفریقای جنوبی درابتدا علاقه مند به ثبت الکتروفیزیولوژی نورون ها در مؤسسه ماکس پلانک آلمان بود.

او 2 نورون را بررسی کرد و آنها را مرتبط با هم یافت. او می‌گوید: با خودم فکرکردم که خدای من، غیرقابل باور است! تو همچنین می‌توانی ارتباط نورون‌ها را کنترل کنی! سپس تصمیم گرفتم بفهمم که آنها چگونه ارتباط برقرار می‌کنند.

به همین منظور شروع به کشیدن نقشه همه مدارها کردم 15 سال طول کشید. مارکرام همه اطلاعاتی را که از یک دهه و نیم قبل جمع آوری کرده بود اینگونه شرح می‌دهد: این اطلاعات خیلی خسته کننده‌تر از آن هستند که منتشر شوند.

مدل آنجا می‌ماند تا داده‌ها یکی شوند و آزمایش شود که آیا کار می‌کند. یک دانشمند نوروبیولوژی که می‌خواهد یک فرضیه مشخص را در مورد چگونگی یک عملکرد خاص مغز مانند ظرفیت حافظه وبازیابی بررسی کند می‌تواند از طرح Blue brain استفاده کند. این مدل در اختیار تمامی محققان خواهد بود.

تحقیقات بر پایه شبیه‌سازی‌ زمانی ممکن است که قدرت رایانه ای کافی داشته باشیم. امروزه هرهواپیمای تجاری ابتدا در بخش شبیه‌سازی‌ متولد شده است. حتی دوربین‌ها قبل از اینکه ساخته شوند شبیه‌سازی‌ می‌شوند. در فیزیک ما سلاح هسته‌ای را فقط در شبیه‌سازی‌‌ها امتحان می‌کنیم.

مارکرام می‌گوید: ما از شبیه‌سازی‌ در علوم زنده استفاده نمی‌کنیم چون زیست شناسی قوی‌ترین رایانه ها را طلب می‌کند. ما آزمایش هایمان را روی حیوانات انجام می‌دهیم، اما این آزمایش ها در آینده نزدیک تغییر خواهد کرد، این طرح تمام این تغییرات را هدایت خواهد کرد.

مارکرام شدیدا روی این موضوع تاکید دارد که این طرح ساخت یک سیستم هوش مصنوعی (AI)نیست: ما به‌دنبال ساخت مغز یک روبات نیستیم. شما می‌توانید یک مهندس را استخدام کنید تا این کار را انجام دهد. مهندسان در این کار خیلی بهترند و حتما سریعتر انجامش خواهند داد، ولی احتمالا نتیجه کارBlue brain خیلی بهتر خواهد شد. اگر ما این کار را به درستی انجام بدهیم این مغز می‌تواند صحبت کند.

رمز گشایی

مارکرام منتظر پیدایش نشانه‌های هوش در مغز سیلیکونی نیست. او به‌دنبال کارهای خسته‌کننده تری است. با فهمیدن چگونگی عملکرد مغزمان مشکلات رفتاری نیز مشخص خواهد شد. اختلالاتی مانند افسردگی، جنون جوانی (اسکیزوفرنیا) و زوال عقل بهایی است که ما به خاطر مغز پیچیده مان می‌پردازیم. مارکرام می‌گوید: ما نمی‌دانیم چه اشکالی در این مدارها به وجود می‌آید.

ما هنوز از داروهایی که به‌صورت تجربی آزمایش می‌شوند استفاده می‌کنیم. اگر داروی ترکیبی کار کرد خوب است، اگر نه یکی دیگر را بررسی می‌کنیم. Blue brain می تواند به این تحقیقات سرعت بسیار زیادی بدهد.  استیون رز،  استاد بازنشسته زیست شناسی دانشگاه آزاد نسبت به ساخت مدل زیستی دقیق مغز انسان با استفاده از این سطح دانش و فناوری بسیار مشکوک است.

او می‌گوید: پیوستگی بین قسمتهای مختلف مغز بسیار پیچیده‌تر از آن است که بتوان آن را در یک رایانه  شبیه‌سازی‌ کرد. من علیه کسانی که مدل‌سازی‌ می‌کنند نیستم،  اما این طرز تفکر که مدل‌سازی‌ را درهر کاری می‌توان استفاده کرد و تحقیقات روی حیوانات را نفی می‌کند بسیار فریبنده و آرزویی محال است.به وضوح، مارکرام هنوز با شک‌هایی که بعضی افراد در مورد پیروزی او در این طرح وارد می‌کنند روبه‌روست

guardian.co.uk

کوچکترین هلیکوپتر دنیا

یک مرد ژاپنی که کوچکترین هلیکوپتر جهان را ساخته است، به یادبود لئوناردو داوینچی که برای اولین بار ایده هلیکوپتر را مطرح کرد، در زادگاه او با این هلیکوپتر پرواز خواهد کرد. به گزارش آسوشیتدپرس جنایی یاناگیساوای 75 ساله گفت پرواز نمایشی با این هلیکوپتر یک‌‌نفره روز 25 مه (5 خرداد) در شهر وینچی در نزدیک فلورانس انجام خواهد شد. یانگایساوا هلیکوپتر GEN H-4 را که از پروانه، صندلی، زیرپایی، و میله دستی تشکیل می‌شود - در اواخر دهه 1990 ساخت. به گفته موزه ملی علوم و تکنولوژی ایتالیا، لئونادردو داوینچی، نابغه دوران رنسانس در دهه 1480 یک "پیچ هوایی" aerial screw طراحی کرد- که تصور می‌شود اولین ترسیم از یک ماشین دارای قدرت پرواز عمودی باشد. یاناگیساوا می‌گوید که شهردار شهر وینچی، داریو پارینی به او اجازه پرواز این هلیکوپتر را داده است. او گفت: "به نظر می‌رسد که مردم ایتالیا از کار من برای تحقق‌بخشیدن به ایده داوینچی در زادگاهش استقبال کنند." گرچه این هلیکوپتر 75 کیلوگرمی تنها تا ارتفاع 150 متری می‌تواند از زمین بلند شود، یاناگیساوا گفت که او در  طول سه نمایش 10 دقیقه‌ایش تنها تا ارتفاع 5 متری از زمین بلند خواهد شد، " تا حضار بتوانند من را ببینند و از پرواز لذت ببرند." سخنگوی رکوردهای جهانی گینس به رسمیت شناختن هلیکوپتر یاناگیساوا را به عنوان کوچکترین هلیکوپتر جهان از لحاظ وزن و طول 4 متری پروانه آن نایید کرده است. یاناگیساوا پنج تا از این هلیکوپترها را در ژاپن و دوتا از آنها را در آمریما برای استفاده تفریحی فروخته است. قیمت این هلیکوپترها حدود 6 میلیون ین (57140 دلار ) است

همشهری آنلاین

انگلیس اسناد سری بشقاب پرنده‌ها را منتشر کرد

وزات دفاع انگلیس پرونده‌های مربوط به مشاهده "اشیای ناشناس پرنده" یا "یوفو‌ها" UFO را که سابقه آنها به دهه 1970 بازمی‌گردد، منتشر کرده است. به گزارش خبرگزاری‌ها  وزارت دفاع انگلیس چهارشنبه 14 مه (25 اردیبهشت) این پرونده‌ها را به عنوان بخشی از یک طرح چهارساله برای انتقال همه اسناد مربوط به یوفوها به بایگانی‌های‌ ملی این کشور انجام داده است تا افراد علاقمند بتوانند به آنها دسترسی داشته باشند. این اسناد شامل صدها گزارش پلیس از اظهارات شاهدانی از شمال تا جنوب انگلیس است که نورها و اشیای عجیب در آسمان دیده‌اند. پرونده‌هایی که در این مرحله علنی شده‌اند سال‌هایی 1978 تا 1987 را در برمی‌گیرند. بقیه این اسناد که مربوط به دهه 1950 و سال‌های اخیر  می‌شوند، بعدا منتشر خواهند شد. این پرونده‌‌ها  که در حال حاضر در صفحه مربوط به یوفو در وب‌سایت بایگانی‌های ملی قرار داده شده‌اند، از گزارش‌های عجیب و غریب تا موارد  اسرارآمیز و غیرقابل‌توضیح را دربرمی‌گیرند.  در یکی از این موارد مرد سالمندی مدعی شده بود که موجودات بیگانه فضایی که کاملا سبزپوش بودند او را با سفینه‌شان به گردش برده‌اند و نهایتا به خاطر سنش از دزیدن او منصرف شده‌اند. اما گزارش‌های معتبرتری هم در میان این اسناد وجود دارد. از جمله گزارش ماموران یک برج مراقبت در فرودگاهی در ساحل شرقی انگلیس در ساعت  4 بعدازظهر 19 آوریل 1984 در مورد یک پدیده هوایی غیرمعمول. با اینکه این ماموران آدم‌های حرفه‌ای باتجربه و آرامی بودند؛ اما آنها آنقدر نگران از دست دادن شغل‌های‌شان بودند که تقاضا کردند که نام‌های‌شان از گزارش رسمی حذف شود. آنها می‌دانستند که هیچکس ادعای آنها در این باره باور نخواهد کرد که یک شیء پرنده ناشناس در فرودگاهی در شرق انگلیس که آنها وظیفه نظارت بر آن را به عهده داشتند، مدتی کوتاه به زمین نشسته است، سپس با سرعت فراوان دوباره به پرواز درآمده است. این افراد که بیش از 8 سال تجربه کاری داشتند، توصیف کرده‌اند که چگونه در حال راهنمایی هواپیماهای کوچک برای فرود بر روی باند شماره 22 بوده‌اند که یک شیء با نور درخشان برخوردند که که بدون اجازه به یک باند دیگر نزدیک می‌شد. به گفته یکی از ماموران برج مراقبت این شیء با سرعت زیاد نزدیک شده بود، تماس مختصری با باند شماره 27 برقرار کرده و بعد با سرعتی فوق‌‌العاده با زاویه تقریبا عمودی دور شده بود. این واقعه یکی از معدود مواردی است که توضیح‌داده نشده باقی ماند. این پرونده‌ها نشان می‌دهد که شاهدان انواعی از نورهای نارنجی، قرمز، سفید و سبز به اشکال مختلف لوزی، مربع یا میله‌اس شکل را به پلیس انگلیس گزارش کرده‌اند که یک پرسشنامه 16 سوالی استاندارد برای موارد مشاهد اشیای پرنده ناشناس دارد. کارشناسان می‌گویند اغلب موارد گزارش اشیای ناشناس پرنده به چراغ‌های هواپیماها، ستاره‌ها و سیاره‌های درخشان، ماهواره‌ها، شهابسنگ‌ها، سفینه‌های فضایی و مانند اینها مربوط می شود و قابل توضیح هستند. به گفته کارشناسان این پرونده‌ها بیانگر رویکرد عملگرایانه وزارت دفاع انگلیس به گزارش‌ها در مورد یوفوها است. از دیدگاه دولت انگلیس این یوفوها  تنها به این علت ارزش بررسی داشتند. که ممکن بود  تهدیدی برای امنیت ملی باشند و هنگامی که مشخص می‌شد که آنها هواپیماهای دشمن نیستند، دیگر کسی به دنبال کردن قضیه علاقه‌ای نشان نمی‌داد.

همشهری آنلاین

سرمایه گذاری برای کم کردن هزینه سفر به فضا

نیویورک تایمز؛ناسا قصد دارد با کمک به بخش خصوصی راه هایی برای کاهش هزینه سفرهای فضایی پیدا کند. این آژانس فضایی اعلام کرده است پانصد میلیون دلار به کمپانی هایی که بتوانند نسل جدیدی از شاتل های قابل ارسال به فضا را طراحی کنند که بتوانند به ایستگاه فضایی بین المللی برسند کمک خواهد کرد. البته این شاتل ها باید قابلیت حمل بار و در صورت امکان حمل فضانوردان را داشته باشند. شاتل های فعلی ناسا که مواد و وسایل و فضانوردان را به ایستگاه فضایی بین المللی می برند یا بازمی گردانند در سال 2010 به پایان عمر خود می رسند و به نظر می رسد از آن زمان تا سالی که بتوان نسل جدید شاتل ها را طراحی کرد و ساخت، امریکایی ها برای رفتن به فضا به موشک ها و سفینه های روسی اتکا خواهند داشت. مایکل گریفین مشاور ناسا که برای افتتاح یک مرکز فضایی به آفریقای جنوبی سفر کرده بود در این مورد گفت؛ «هزینه سفر به فضا در حال حاضر خیلی بالا است. ما امیدواریم بتوانیم با کمک شرکت های خصوصی راهی برای کاهش هزینه های سفر به فضا پیدا کنیم و بتوانیم بر تعداد سفرهای فضایی بیفزاییم. قطعاً در صورت سرمایه گذاری مناسب در این حیطه می توان راهکارهایی برای این مساله پیدا کرد.»

http://www.etemaad.com

علل افت تحصیلی در ایران

برای پیدا کردن علل یک مشکل به ویژه مشکلات انسانی و اجتماعی تنها نمی توان به یک علت بسنده کرد زیرا پدیده های اجتماعی همانند یک زنجیره با یکدیگر پیوند دارند و در به وجود آمدن یک مشکل دخیل هستند. بنابراین برای یافتن علل آفت تحصیلی، باید مسائل گوناگونی را همچون هوش، انگیزه، هدف، روش مطالعه، اضطراب امتحان، توجه و تمرکز، برنامه ریزی، عوامل جسمانی و روانشناختی، روابط معلم و دانش آموز، مهارت معلمان، شرایط آموزشی، کتاب های درسی، تسهیلات مدرسه، شرایط عاطفی و امنیتی خانواده، شرایط اجتماعی و اقتصادی و فرهنگی خانواده، رابطه اولیا و مربیان و... مورد توجه قرار داد. تمامی این عوامل را می توان به سه دسته کلی فردی، آموزشگاهی و اجتماعی و نیز خانوادگی تقسیم کرد. قبل از شرح نقش هر یک از این عوامل و دسته ها باید تاکید کرد آنها را فقط به صورت ذهنی و فرضی و روی کاغذ می توان از یکدیگر مجزا کرد. در واقعیت گاهی چنان این عوامل درهم تنیده اند و کنش متقابل دارند که تعیین نقش و سهم هر کدام به دشواری امکان پذیر است. زمانی می توان از افت تحصیلی صحبت کرد که فاصله قابل توجهی بین توان و استعداد بالقوه و توان بالفعل فرد در فعالیت های درسی و پیشرفت تحصیلی مشهود باشد. گرچه این تعریف می تواند همه کسانی را که به دنبال شکست های پی در پی تحصیلی از تحصیل عقب مانده اند را دربر گیرد. اما مفهوم افت تحصیلی صرفاً در مردودی و شرکت در امتحانات مجدد (تجدیدی) خلاصه نمی شود و می تواند شامل هر دانش آموز و دانشجویی شود که آموخته های آموزشگاهی او کمتر از توان بالقوه او و حد انتظار از اوست. براساس این تعریف دانش آموزان تیزهوش نیز ممکن است دچار افت تحصیلی و کم آموزی باشند.برای پیدا کردن علل یک مشکل به ویژه مشکلات انسانی و اجتماعی تنها نمی توان به یک علت بسنده کرد زیرا پدیده های اجتماعی همانند یک زنجیره با یکدیگر پیوند دارند و در به وجود آمدن یک مشکل دخیل هستند. بنابراین برای یافتن علل افت تحصیلی باید مسائل گوناگونی را همچون هوش، انگیزه، هدف، روش مطالعه، اضطراب امتحان، توجه و تمرکز، برنامه ریزی، عوامل جسمانی و روانشناختی، روابط معلم و دانش آموز، مهارت معلمان، شرایط آموزشی، کتاب های درسی، تسهیلات مدرسه، شرایط عاطفی و امنیتی خانواده، شرایط اجتماعی و اقتصادی و فرهنگی خانواده، رابطه اولیا و مربیان و... مورد توجه قرار داد. تمامی این عوامل را می توان به سه دسته کلی فردی، آموزشگاهی و اجتماعی و نیز خانوادگی تقسیم کرد. قبل از شرح نقش هر یک از این عوامل و دسته ها باید تاکید کرد آنها را فقط به صورت ذهنی و فرضی روی کاغذ می توان از یکدیگر مجزا کرد. بدون تردید هیچ نظام آموزشی نمی تواند صددرصد به اهداف آموزشی خود برسد ولی موفق بودن هر نظام آموزشی نزدیک تر شدن هر چه بیشتر به اهداف تعیین شده بستگی دارد. برای نزدیک تر شدن به اهداف نظام آموزشی حتماً باید عوامل موثر بر افت تحصیلی را شناخت و اثرهای آن را کاهش داد. از مهم ترین آفت های نظام های آموزشی جهانی و من جمله کشور ما افت تحصیلی است که همه ساله به صورت های گوناگون تعداد بسیاری از استعدادهای بالقوه انسانی و منابع اقتصادی جامعه را هدر داده و نابسامانی های فردی و اجتماعی را برجای می گذارد، هر چند پاره یی از موارد افت تحصیلی در بعضی از رشته های خاص بیشتر مشاهده می شود ولی می توان علل آن را تقریباً یکسان دانست، از جمله افت بر اثر قصور در اعمال و روش های مناسب آموزشی و پرورشی توسط نظام آموزش و پرورش، معلمان، خانواده و... بررسی عوامل موثر بر پیشرفت و ترقی جوامع پیشرفته نشان می دهد همه این کشورها از آموزش و پرورش توانمند و کارآمد برخوردار بوده اند. این نهاد از یک سو با کودکان و نوجوانان و جوانان خلاق، مبتکر و مستعد و از طرف دیگر با طیف گسترده یی از مردم به عنوان خانواده یا اولیای دانش آموزان در ارتباط است و تعلیمات و آموزش های خود را چه مثبت و چه منفی به پیکره جامعه تزریق می کند. بدون تردید هیچ نظام آموزشی نمی تواند صددرصد به اهداف آموزشی خود برسد، ولی موفق بودن هر نظام آموزشی نزدیک تر شدن هر چه بیشتر به اهداف تعیین شده بستگی دارد برای نزدیک تر شدن به اهداف نظام آموزشی حتماً باید عوامل موثر بر افت تحصیلی را شناخت و اثرهای آن را کاهش داد. http://www.etemaad.com

مزایده یک تن خاویار

ایرنا؛ تلویزیون العربیه یکشنبه شب به نقل از روزنامه انگلیسی آبزرور گفت؛ دولت ایران تصمیم گرفت یک تن خاویار ایرانی را در یک مزایده علنی در لندن به فروش برساند.این روزنامه پیش بینی کرد این مقدار خاویار حداقل به قیمت چهار میلیون پوند انگلیس به فروش برسد.در تیتر آبزرور آمده است اعلام فروش خاویار ایران، بازار غذاهای گران قیمت را به لرزه درآورده است و ایران سالانه از فروش خاویار به عنوان غذای گران قیمت 50 میلیون پوند درآمد دارد.این روزنامه به نقل از یک فروشنده خاویار در لندن نوشت؛ ایرانیان معمولاً کالای خود را به صورت مستقیم به مشتریان خود می فروختند اما این بار ترجیح دادند خاویار را از طریق مزایده و اعلام آن در روزنامه ها بفروشند.

http://www.etemaad.com

انیمیشن ما به کجا می‌رود؟

  

تاریخ به ما می‌گوید، نزدیک به 50 سال است که ما انیمیشن داریم. خیلی از وقت‌ها این هنر و البته افرادی که در آن تلاش کردند، باعث افتخار ما شدند. هنوز هم که هنوز است، آن آثار و آن افراد مایه مباهات جامعه هنری بویژه هنرمندان انیمیشن هستند؛ اما بعدها اتفاقاتی افتاد که به ما نشان داد راه‌های دیگری برای جهانی شدن مانایی این آثار وجود دارد.
می‌گویند ما در میان کشورهای منطقه در حیطه انیمیشن از همه جلوتریم؛ اما ظاهرا ما تنها در مسابقه با خود برنده بوده‌ایم. وقتی به تاریخ انیمیشن بسیاری از کشورهای مطرح این بخش نگاه کنیم، متوجه می‌شویم اغلب آنها یا با ما شروع کرده‌اند یا این که حتی از ما چند دهه بعدتر شروع کرده‌اند، ولی محصول عمل ما با آنها چنان متفاوت است که اصلا نیازی به مقایسه نیست.

این موضوع را پیشتر هم گفته‌ایم که ماحصل درآمد بعضی از این کشورها  تنها از حوزه انیمیشن  به اندازه صادرات نفت کشور ماست! اما چگونه است که ما هنوز اسیر محلی فکر کردن و جهانی عمل کردن هستیم؟
می‌گویند بزرگ‌ترین مشکل انیمیشن ما مدیریت آن است، این که سیستمی به وجود نیامده تا بعد از این همه سال بتوانیم تولید و ارائه آن را به سامان برسانیم.

بودجه، یکی از مشکلات انیمیشن

بهرام عظیمی از شناخته شده‌های هنر انیمیشن در این باره می‌گوید: حقیقت این است که اتفاق مثبتی در سه‌چهار سال گذشته در زمینه هنر انیمیشن افتاده و آن افزایش بودجه در این خصوص است.

همچنین به غیر از ارگان‌ها و سازمان‌هایی که به نوعی متولی کار هنری هستند، دیگر سازمان‌ها و شرکت‌های خصوصی هم برای معرفی سازمان و اهداف خود به استفاده از دنیای انیمیشن روی آورده‌اند؛ منتها تا چند سال پیش اکثر اشخاصی که در زمینه انیمیشن فعالیت داشتند، حس می‌کردند با رفع مشکل بودجه، مشکل انیمیشن هم رفع می‌شود؛ ولی اکنون به این نتیجه رسیده‌ایم که نبود نیروی متخصص کافی برای تولید، مشکل اصلی انیمیشن ماست. ای کاش سال‌ها پیش به فکر تربیت نیروهای متخصص در این زمینه افتاده بودیم؛ هر چند دانشگاه‌های ما سال‌هاست که نیروی به ظاهر متخصص به بازار کار معرفی می‌کنند، ولی شاید 30 تا 40 درصد این فارغ‌التحصیلان انیمیشن به کارهای تولیدی روی می‌آورند و خیلی از آنها جدا از رشته تحصیلی خود به کارهای دیگر هنری می‌پردازند. نداشتن تعهد کافی و عرق به تولید انیمیشن با کیفیت مناسب از مشکلات بزرگ تولیدکنندگان انیمیشن ایران است. قشر جوانی که آینده‌ساز این رشته است با وجود دستیابی به امکانات و منابع تولید انیمیشن نسبت به گذشته تا حد زیادی نسبت به کارشان متعهد نیستند و بنده به عنوان یکی از تولیدکنندگان انیمیشن برای بازار داخلی بشدت در این زمینه احساس خطر می‌کنم.

وضعیت انیمیشن در کشور ما به نوعی یادآور تقابل سنت و مدرنیته است. در جایی که جهان می‌کوشد در این خصوص هر چه بیشتر و بهتر به پیش رود، دستاورد چنین نگاهی هم چیزی جز انبوه انیمیشن‌های متفاوت و تاثیرگذار نیست و انیمیشن ما در خم همان اگرها و بایدهای همیشگی و قدیمی مانده است. برای این هنر مغفول چه کار می‌توان کرد؟

بحران مدیریت‌

بابک نکویی، از فعالان هنر انیمیشن نیز با اشاره به این که دانش انیمیشن نسبت به سال‌های قبل خیلی بهتر شده است، می‌گوید: مهمترین چالش پیش روی انیمیشن ما مدیریت حمایت‌کننده و تهیه‌کننده است. از آنجا که انیمیشن محصولی نیست که در ایران بازار خصوصی داشته باشد، بنابراین حمایت از تولید آن نیاز به تهیه‌کننده دارد. در حال حاضر ما بیشتر تهیه‌کننده دولتی داریم تا تهیه‌کننده خصوصی. مشکل بزرگ ما با تهیه‌کننده دولتی هم برآورد هزینه است که از سال 76 تاکنون هزینه تولید سریال انیمیشن تغییر نکرده است.

آیا برگزاری مراسم‌هایی مثل همایش ملی انیمیشن ایران می‌تواند باعث اتفاقی در انیمیشن کشور ما شود؟

علی‌اکبر صادقی از پیشکسوتان سینمای انیمیشن و عضو هیات علمی نخستین همایش ملی انیمیشن ایران می‌گوید: قصد داریم تا از این طریق، آگاهی علاقه‌مندان سینمای انیمیشن را بالا برده و توجه سازمان‌های مختلف را معطوف به این هنر و صنعت کنیم که این امر اعتلا و پیشرفت کمی و کیفی سینمای انیمیشن را در ایران باعث خواهد شد.

این پیشکسوت در ادامه می‌گوید: با توجه به استعدادهای فراوانی که نزد هنرمندان سینمای انیمیشن ایران وجود دارد، می‌توانیم با برپایی همایش ملی انیمیشن ایران از تجربیات همه بزرگان و استادان استفاده کنیم تا درصدد حل مشکلات فراروی سینمای انیمیشن برآییم.

علیرضا گلپایگانی، رئیس گروه انیمیشن دانشگاه هنر هم انیمیشن در ایران را رو به پیشرفت می‌داند و می‌گوید: هر چیزی که زنده است رشد می‌کند و انیمیشن ایران نیز از این قاعده جدا نیست و در حال رشد و ارتقاست.
این استاد دانشگاه در ادامه می‌افزاید: سیاست‌های جدید صدا و سیما برای مقابله با تهاجم فرهنگی باعث شده تا این سازمان، میزان سفارش خود را بالا ببرد، به همین دلیل تولید انیمیشن از نقطه نظر کمی و سفارش‌پذیری در بهترین شرایط خود قرار دارد که با گذشته بسیار متفاوت است.

هنوز مدت زیادی نیست که مجموعه تیزرهای گوناگون و آن شخصیت‌های انیمیشنی جذابشان در بین مخاطبان ما  و حتی مخاطبان کشورهای همسایه  خواهان پیدا کرده است. همه اینها ثابت می‌کند که ما می‌توانیم کارهایی انجام دهیم و جایی برای خود باز کنیم. پس مشکل کجاست؟

عظیمی در این باره می‌گوید: مشکل تولید انیمیشن در ایران نسبت به کشورهایی که تولید انیمیشن آنها  همزمان با ما یا حتی چند دهه بعد از ما شروع شد، این است که در کشورهای دیگر روحیه تولید انیمیشن یا خیلی از چنین هنرهایی به صورت گروهی وجود دارد و مدیریت در آن کشورها به حدی قوی است که همزمان می‌تواند به عنوان مثال 200 هنرمند را با تخصص‌های مختلف به مدت یک سال برای تولید یک فیلم سینمایی انیمیشن در کنار هم گرد آورد و در نهایت به نتیجه مطلوب برساند، ولی در کشور ما به ندرت پیش می‌آید که یک تیم 5 نفره هنری بتوانند 6 ماه در کنار هم کار کنند.

موضوع هر چه باشد امیدواریم مشکلات ریز و درشت این هنر مغفول هر چه زودتر رفع شود و انیمیشن ما بتواند ابعاد ناشناخته‌اش را به همه بازشناساند

http://www.jamejamonline.ir

ضرورت تغییر ات نگرش مدیران

 

 

اگر مردمان متمدن عیلام، کمی عادات خود را تغییر می‌دادند و اشیای گرانقیمت مرده بخت‌برگشته خود را همراه جنازه دفن نمی‌کردند، شاید اکنون گورهای این مردمان تمدن ساز گور به گور نشده، جولانگاه هیچ سارق میراث فرهنگی نمی‌شد.
منطقه باستانی شوش در خوزستان را می‌توان از نگاهی «بهشت باستان‌شناسان» دانست، نزدیک به 400 هکتار فضای کافی برای کاوش و بررسی علمی باستانی؛ اما افسوس، این فضای وسیع که می‌توانست به عنوان یکی از بزرگترین محوطه‌های زنده باستان شناسی جهان نیز نام گیرد، بدون هیچ حفاظی اکنون جای جولان سارقان میراث فرهنگی برای کاوش‌های غیر مجاز شده است.

  محوطه باستانی شوش قرار بوده زمانی در فهرست جهانی ثبت شود، شاید بررسی این‌که این محوطه چرا تاکنون حتی مورد کاوش‌های اندک باستانی نیز قرار  نگرفته است، بسیار مهم جلوه کند؛ در حالی که حتی کشف بقایایی از زندگی مردمان باستان در این محوطه تاریخی، مسوولان شهری و حتی مسوولان میراث فرهنگی را قانع نکرده است که شوش باستانی است و به مراقبت بیشتر نیاز دارد.

محوطه باستانی شوش در زمان ریاست محمد بهشتی در سازمان میراث فرهنگی و به دلیل اهمیت کاوش‌های باستانی برای دوری از دست سارقان، اقدام به حصارکشی شد، اما اکنون از  این حصار کشی نیمه تمام، بجز  ردپای نرده‌های به‌سرقت رفته، چیزی نمانده است.

شاید بسیاری باور نکنند که اکنون نزدیک به 12 تیرک فوتبال روی این محوطه تاریخی  قرار گرفته و بازی فوتبال روی باستانی‌ترین ورزشگاه جهان هر روز با حرارت بیشتر در حال پیگیری است.

این روزها  در حالی که عبور و مرور در این محوطه تاریخی آزاد است،  حتی مسوولان شهری شوش را به تکاپوی ساختن پایانه‌ای روی این محوطه واداشته است تا در کنار یک مرکز پیش‌دانشگاهی که  این روزها به دلیلی نامعلوم ساختن آن شدت بیشتری نیز گرفته است،  این محوطه را به مرگ نزدیک‌تر کند.

این یک واقعیت است که در شوش اگر بخواهی زمینی را حفر کنی، کافی است تا 3 متر صبور باشی  تا به لایه‌های باستانی برسی که هر لایه نشان از قسمتی از تمدن ایران زمین دارد. درست مثل اتفاقی که چند روز پیش افتاد. قصه قدیمی سرقت از محوطه‌های تاریخی سپس درج خبری در مطبوعات به عنوان کشف جدید یک محوطه تاریخی!

چند روز پیشتر  وقتی خبر کشف گوری عیلامی در شوش از سوی سارقان میراث فرهنگی به گوش رسید، در پایان خبر، سطری هم اضافه شده بود که یگان ویژه پاسداران میراث فرهنگی شوش اکنون در محل مستقر شده‌اند اما شاید نکته‌ای که به آن اشاره نشده، آن بود که اکنون این یگان تنها از چند استخوان باید محافظت‌کنند زیرا احتمالا‌ آنچه را که باید ببرند، قبل از ایشان برده بودند.

این روزها محوطه باستانی شوش در چند قدمی کاوش کامل باستانی از سوی سارقان قرار گرفته است و مسوولان سازمان میراث فرهنگی استان خوزستان در سکوتی کامل به سر می‌برند که پس از هر سرقت، خبر کشف یک محوطه تاریخی دیگر را به رسانه‌ها بدهند.این هم لابد نوعی کاوش باستانی در جهان نوین به شمار می‌رود

www.jamejamonline.ir

فاصله طبقاتی در تهران غیرقابل تحمل است‌

قالیباف :

فاصله طبقاتی در تهران غیرقابل تحمل است‌

گروه جامعه: شهردار تهران گفت: توزیع پول بین مردم در نهایت ما را به توزیع فقر می‌رساند، اکنون فاصله طبقاتی در تهران به هیچ‌وجه قابل دفاع و تحمل نیست، اکثریت مردم این شهر روزی دو شیفت و بیش از 16 ساعت کار می‌کنند و تفاوت قیمت زمین در جاهای مختلف تهران به 7 برابر می‌رسد.

به گزارش فارس، محمد‌باقر قالیباف، امروز در سی و دومین کنگره جامعه جراحان ایران در سالن همایش‌های رازی‌ افزود: امروز در تهران تهدیدهای جدی و اساسی داریم، یکی از این تهدیدها، فشار شدید روحی ناشی از کار سنگین است، تحقیقاً کمتر کسی امروز در تهران است که 2 شیفت کار نکند، اکثریت روزی 16 ساعت کار می‌کنند و هر روز سخت‌ترین فشارهای کاری را متحمل می‌شوند.

وی ادامه داد: ترافیک، آ‌لودگی هوا، مهاجرت، حاشیه‌نشینی، امروز در تهران از حد یک کلان‌شهر فراتر رفته است، ما امروز با یک کلان‌شهر در تهران مواجه نیستیم بلکه با یک منظومه شهری مواجهیم که در تقسیمات کشوری گاهی سرخودمان را کلاه می‌گذاریم می‌گوئیم شهرستان اسلام‌شهر یا ورامین اما اینها جزئی از معضل حاشیه‌نشینی تهران هستند.

وی گفت: در حوزه حمل و نقل شهری نیز با وجود کم لطفی‌های دولت، طی 2 سال آینده سالانه 15 کیلومتر به مترو تهران اضافه می‌شود، این کار چه کمک دولت باشد و چه نباشد انجام می‌شود، با توجه به این‌که طی 25 سال گذشته تاکنون 49 کیلومتر مترو در تهران به بهره‌برداری رسیده است گام بزرگی در بهبود حمل و‌نقل شهری تهران محسوب می‌شود.

http://www.jamejamonline.ir

چگونه از باتری لپ‌تاپ حداکثر استفاده را ببریم

 کاربران کامپیوتر احتمالا بارها و بارها با عدم دسترسی به منبع تغذیه برق واستفاده اجباری از باتری لپ‌تاپ مواجه شده‌اند.در این صورت است که قدرت باتری و مدت نگهداری شارژ آن برای کاربر لپ‌تاپ از اهمیت ویژه‌ای برخوردار می‌شود و سعی در رعایت اموری می‌کند تا شارژ باتری لپ‌تاپ دیرتر خالی شود.

طبق اعلام سیروس اطهری، یک فروشنده لپ‌تاپ برای نگهداری شارژ لپ‌تاپ بهتر است نور LCD را کاهش دهید و سخت‌افزارهای اضافی مانند موس‌های USB، COOL DISK و ... را از لپ‌تاپ جدا کنید. همچنین باید برنامه‌هایی را که به صورت پنهانی و در پس زمینه اجرا می‌شوند، متوقف کنید، اگر آنتی‌ویروسی دارید که به صورت اتوماتیک شروع به اسکن کردن هاردتان می‌کند یا ابزاری مثل Google Desktop روی سیستم شما نصب است که به صورت دائم در حال ایندکس کردن فایل‌ها و بررسی هاردتان است و ... آنها را از کار بیاندازید. همه این موارد باعث فعالیت بیشتر CPU و کاهش کارایی باتری می‌شوند. وی همچنین توصیه کرد بهتر است پین‌های باتری خود را تمیز نگه دارید، چرا که تمیز کردن پین‌های باتری باعث می‌شود نقل و انتقال بهتر و کامل‌تر بین لپ‌تاپ و باتری صورت گیرد. این فروشنده همچنین افزود: کاهش دمای لپ‌تاپ کمک زیادی به طول عمرشارژ باتری می‌کند. به گفته این فروشنده درحال حاضر اکثر باتری‌های لپ‌تاپ از نوع Li-on هستند ونیازی به شارژ و دی‌شارژ کردن ندارند. اما اگر از باتری‌های قدیمی استفاده می‌کنید، بهتر است هر 15 روز یک بار باتری لپ‌تاپ را شارژ و دی شارژ کنید.

دنیای اقتصاد۱۸/۲