|
|
متخصصان روباتیک سوئیسی در کنفرانس روباتیک و اتوماسیون پاسادنا آمریکا میکرو ملخهای روباتیکی را ارائه کردند که می توانند در حدود 27 برابر اندازه خود بجهند.
به گزارش خبرگزاری مهر، کنفرانس بینالمللی روباتیک و اتوماسیون از دوشنبه 30 اردیبهشت در پاسادنای کالیفرنیا آغاز به کار کرد و تا امروز 3 خرداد به کار خود ادامه میدهد. در این کنفرانس، متخصصان روباتیک لابراتوارهای سیستمهای هوشمند پلیتکنیک فدرال اکوله لوزان سوئیس نوعی میکروروبات جدید را معرفی کردند که میتواند همانند یک ملخ واقعی بجهد. این ملخ روباتیک تنها 7 گرم وزن دارد و میتواند در حدود 5/1 متر بجهد. این فاصله در حدود 27 برابر ابعاد این میکرو روبات است. براساس گزارش روزنامه تلگراف، این میکرو ملخ روباتیک میتواند به حسگرهای کاوشگر حوادث زمینی غیرقایل دسترس مجهز شود و یا همانند یک امدادگر در عملیاتهای اورژانس مورد استفاده قرار گیرد. در این خصوص این محققان توضیح دادند: این شکل جهش تقلید از طبیعت به میکرو روباتها امکان حرکت روی انواع مختلف زمین را میدهد. درحالی که روباتهایی که روی پا و یا چرخ حرکت میکنند نمیتوانند به این زمینها برسند. این ملخ روباتیک به پیلهای خورشیدی مجهز است که میتوانند باتریها را شارژ کنند. این پیلهای خورشیدی برای کاوش در محیطهای بسیار دور زمین و یا حتی در سیارات دیگر بسیار مفید هستند. حیوانات جهنده کوچک مثل ملخها و قورباغهها از مکانیزمهای ذخیره نیروی ارتجاعی برای جمعآوری آرام انرژی استفاده کرده و سپس این انرژی را در مدت جهش به سرعت آزاد میکنند. به این ترتیب میتوانند با کمک این انرژی و ویژگی عضلانی که دارند در ارتفاع چندین برابر اندازههای خود بجهند. این ملخهای روباتیک نیز دقیقا از این روش استفاده میکنند با این تفاوت که به یک موتور کوچک 6/0 گرمی و یک بادامک مجهز شده اند. باتریهای این روباتها انرژی لازم برای 320 جهش را در مدت 3 ثانیه فراهم می کنند. |
خانم ژانگ شین، تجسم و نمادی از چین جدید است. او توانست خود را از زندگی فقیرانه در هنگکنگ خارج کند.
وی اقتصاد را در دانشگاه کمبریج خواند و سپس در شهر نیویورک به عنوان تحلیلگر مسائل اقتصادی برای موسسه ING بارینگز و گلدمن ساچز (GS) شروع به فعالیت کرد. اکنون ژانگ 41ساله، به همراه شوهرش «یان شیایی» یک شرکت املاک و مستغلات مسکونی و تجاری بنام SOHO را در پکن اداره میکنند که در زمینه ساخت دفاتر اداری. مراکز خرید عمومی، هتلها و نیز منازل مسکونی فعالیت دارد. این گفتوگوی کوتاه با وی در مورد تب داغ رشد اقتصادی در چین در زمستان گذشته در شهر داووس سوئیس انجام گرفت.
چه ارزیابی از فضای کسبوکار در چین دارید؟
امسال هم اقتصاد چین رشد پیوسته و با قدرتی داشته است. به نظر میرسد رشد تولید ناخالص داخلی در حدود 10درصد باشد که این رشد در کل بسیار بالا است. با وجودی که مردم میگویند این رشد کاهش فاحشی خواهد یافت. اگر سری به گوشه و کنار چین بزنید متحیر خواهید شد. در هر نقطهای رونق ساخت و ساز را به چشم خواهید دید. لحظهای که از سالن فرودگاه پا به بیرون میگذارید بر روی هر تابلوی تبلیغاتی میبینید که صحبت از املاک و مستغلات است. آنچه که دولت را نگران کرده، حبابها و توانایی مردم برای خرید مسکن است و اینکه آیا این وضعیت ثبات اجتماعی را متاثر نخواهد ساخت؟ به همین دلیل است که دولت درصدد پیدا کردن راهی برای کنترل قیمت مسکن برآمده است.
دولت در مورد مسکن دقیقا چه کار کرده است؟
ابتدا، مبلغ پیش پرداخت برای خرید مسکن را افزایش داد. قبلا این مقدار 20درصد بود و شما تا 80درصد بقیه را از بانک وام میگرفتید. اکنون این پیش پرداخت از 20درصد به 30درصد افزایش یافته است. بنابراین هزینهای که افراد برای خرید خانه میکنند بالاتر رفته است، از طرفی نرخ سود وام بانکی نیز اندکی تعدیل شده و افزایش یافته است. اما از نظر دولت این اقدام کافی نبود پس با این ایده ظاهر شد که اکر یک شرکت ساختمانی 100 واحد آپارتمان میسازد فقط 20درصد آنها میتواند متراژی بیشتر از90مترمربع داشته باشد. که ایندرصد بالاترین حد بود. همه جا درباره بالا رفتن نرخ سود یا اینکه مبلغ پیشپرداختها زیاد شده است صحبت میشود، اما از ماجرای 90مترمربعها چیزی نمیشنوید.
آیا فکر نمیکنید چنین وضعیتی باعث هراس سرمایهگذاران و فعالان اقتصادی میشود، اینکه نمیدانند گام بعدی دولت چیست و در آینده چه کار میخواهد بکند؟
من فکر میکنم هر سیاستی میتواند باعث هراس سرمایهگذاران خارجی شود. به همین دلیل است که سرمایهها بسیار محتاطانه و آرام آرام وارد چین شد، هر چند در حال حاضر، شاید احتیاط کردن ایده بدی از نظر بازار نباشد. هنوز وقایع سال 1997 میلادی از یادها نرفته است زمانی که بحران مالی آسیا از سقوط قیمت مسکن آغاز شد. پول زیادی وارد بازار سرمایه شده بود و هزاران ساختمان خالی وجود داشت. به این شیوه که چین در حال رشد است نیاز است هر چیزی که قرار است ساخته شود قبلا پیش فروش شود. شنیدهام قرار است پول بسیار بیشتری از وال استریت به بخش مسکن چین تزریق شود، اما تاکنون بیشتر حرف زده شده است تا اینکه عمل شود.من معتقدم بازار تنها یک راه پیشرو دارد و آن اینکه منسجمتر و بازتر عمل کند. پس ورود سرمایهها از وال استریت، دیر یا زود اتفاق میافتد. اما برای چین هرچه دیرتر باشد بهتر است زیرا سرمایههای وارده به چین میتواند خیلی غیرعقلایی رفتار کند. آنچه چین امروز انجام میدهد جلوگیری از سوءبرداشت عظیم از بازار است.
آیا مصرفکنندگان اینک پول زیادی خرج میکنند؟ آیا مردم پولی برای خرید دارند؟
قطعا. صاحبان کارخانهها که در مناطق ساحلی چین مشغول تولید مثلا کفش برای شرکت «نایک» یا پیراهن برای رالف لورن هستند، همان کسانی هستند که میتوانند خانه بخرند. البته افراد در سطوح مختلف مدیریتی آن کارخانهها نیز قادر به خرید کارخانه هستند. در پکن، 70درصد خانهها در مالکیت بخشخصوصی است. و البته این هم درست است که اگر کارگران آن کارخانهها را در نظر بگیرید احتمال میرود آنان پول کافی برای خرید خانه نداشته باشند. اما بله بهتدریج که سطح درآمد آنان بالا میرود آنها قادر به خرید خانه خواهند شد. در شرکت ما در پکن، 600 نفر کار میکنند که فکر میکنم نیمی از آنان خانه خریدهاند. آنان کارمندان عادی دفتری هستند.
زندگی در چین طی این سالها چگونه تغییر کرده است؟
زمانیکه من دختر بچهای بیش نبودم، ما هیچ چیز نداشتیم. هرکس مجبور بود وسایل مورد نیاز خود را خودش بسازد. ما خودمان میز و صندلی میساختیم. این فاصلهای است که ما طی کردهایم و اکنون همه آنها را آماده از IKEA میخریم. آنچه در 25 سال گذشته اتفاق افتاده خارقالعاده است. ما در ابتدا مجبور بودیم بسیاری چیزها برای فعالیتهای ساختمان سازی خود خریداری کنیم که همه وارداتی بودند. پنجرهها، سنگ توالتها، تهویه مطبوع، کفپوشها. امروز فقط کمتر از 5درصد از مصالح را وارد میکنیم. تمام این کارخانهها که روزی در آلمان و آمریکا بودند امروز در چین هستند. چین کارخانه همه دنیا شده است
www.donya-e-eqtesad.com
می دانیم آب مایه ی حیات است...همین طور میدانیم کره زمین تنها جایی است که در این پهنه گیتی آب در دسترس بشر گذاشته والبته میدانیم آب قابل شرب آن نسبت به سایر منابع بسیار کمتر است...در کتابهای ابتدایی هم خوانده ایم مناطق کویری و خشک اکثر مساحت کشور ما را در بر گرفته است...جراید هم که به تازگی از خشکسالی امسال خبر میدهند و هشدار....(تا اینجای بحث نکته اخلاقی و ... بود!)
اما!
نمی دانید که در بعضی نقاط اتفاقاتی می افتد که آب از آب تکان نمی خورد ...حتی در خشکسالی!
ما نه از مدیریت بحران (کم آبی و ...) و سیاست و ...سر در می آوریم ونه وقت آن را داریم...ما فقط یک سری وقایع عادی روزانه مان را در ذهنمان آرشیو می کنیم تا شاید روزی به نتیجه برسیم....
مثلا:کشته شدن یک دختر دانشجوی ترم اولی جلو در دانشگاه بر اثر تصادف.البته منظور از تصادف بر خورد شدید دو چیز به هم است ،نه اتفاق!چون تصادف در حین عبور از پیست مسابقات اتومبیل رانی عادی است.ما که نه از شهرداری توقعی داریم، نه دانشگاه، نه....ما فقط منتظریم ببینیم کی نوبت ما می رسد(منظور لقائ الهی است!)
مثالها زیادند...بقیش باشه طلبتون ...
سهم ما از تولید ناخالص ملی (GNP)چقدر است؟
آیا تاکنون از این سوال را از خود پرسیده اید؟این که وجود شمابرای کشورتان یا مردم کل دنیا... اصلا فایده و نفعی داشته یا دارد...؟!
اصلا به فلسفه وجودی خود فکر کرده اید؟
خود را در کدام گروه اجتماعی می بینید؟ قشر تولید کننده دلسوز؟،مصرف گرای افراطی؟،شخصی که از هر نظر معمولی است؟ یا....
نظرات و مقاله هایتان را بفرستید تا طی یک جمع بندی به راه حل برسیم.
گروه