شاید سر و صداهایی که برخورد دهنده بزرگ هادرون (LHC) به راه انداخت را به یاد داشته باشد
و یادتان بیاید که برای چندین روز و هفته، صفحه اول بسیاری از رسانهها را با خبرهای خود پر کرده بود.
تنها چند هفته بعد از همه این سروصداها، 20 سپتامبر بود که سازمان تحقیقات هستهای اروپا (CERN) اعلام کرد که نشت گاز هلیوم به دلیل وجود یک اتصال الکتریکی غلط، دو ماه کار برخورد دهنده را به عقب خواهد انداخت. ولی یک هفته بعد از آن دانشمندان گفتند که این مرکز تا بهار سال آینده نمیتواند به کار خود ادامه دهد.[گزارش شروع به کار بزرگترین اتم شکن جهان]
این وقفه بسیار منطقی است. برای رسیدن به نقطهای که دچار مشکل شده است، دانشمندان باید دمای آن نقطه که 271درجه زیر صفر است را به دمایی قابل تحمل برسانند. بعد از آن هم اگر دانشمندان بتوانند مشکل را طبق زمانبندی حل کنند، دوباره زمان زیادی لازم است تا دما را به مقدار قبلی برسانند.
شتابدهنده برای کار، نیاز به مقاومت الکتریکی تقریباً صفر دارد. ساختن سیمی که دارای مقاومت الکتریکی صفر است تا به حال غیر ممکن بوده است. بهترین راه برای نزدیک شدن به مقاومت الکتریکی صفر، پایین بردن دمای اطراف کابلهای شتابدهنده تا کمتر از منفی 252 درجه سانتی گراد است.[چطور برخورد دهنده بزرگ هادرون (LHC) کار میکند؟]
این امر به دلیل وجود موادی در داخل کابلها به نام «ابر رسانا» است. این مواد در دماهای بسیار پایین جریان را به راحتی از خود عبور میدهند.
بدون مقاومت الکتریکی، شتابدهنده بهتر کار میکند زیرا دیگر نیازی به اختلاف پتانسیل اضافی نخواهد بود. با این حال این دمای بسیار پایین برای دانشمندان راضی کننده نبود، به همین دلیل آنها یک قدم جلوتر رفتند و دمای شتابدهنده را تا 271 درجه زیر صفر پایین بردند تا 12هزار آمپر را از میان کابلها حرکت دهند و سرعت پروتون را به 99.99درصد سرعت نور برسانند.
جیمز گیلیس، یکی از سخنگوهای CERN در این باره میگوید:«LHC از لحاظ برودتی از هر دستگاهی که در گذشته ساخته شده است پیچیده تر است. این گونه مشکلات در شتابدهندههای دیگر بسیار ساده هستند ولی در LHC نیاز به ماهها تعمیرات دارد.»
به بیانی دیگر، کنترل دمای نیتروژن و هلیوم مایع در LHC با فشار دادن دکمه یخساز یخچال منزلتان قابل مقایسه نیست!
همشهری آنلاین
حتما برجستگیهای استوانهای شکل را در انتهای کابلهای مخصوص کامپیوتر، از جمله کابل صفحه کلید، ماوس، نمایشگر و یا دستگاههایی نظیر چاپگر که برق خود را از منابعی غیر از کامپیوتر میگیرند دیدهاید.
این برجستگیها Ferrite Bead یا مهره «فرو» نام دارد. وظیفه اصلی این برجستگیها محافظت از کابلها در برابر تداخلهای الکترومغناطیس و رادیویی است .این برجستگیها به سادگی تکهای از مادهای فرومغناطیس است. مواد فرومغناطیس، نیمه مغناطیس هستند و از ترکیب اکسید آهن با فلزات دیگر بدست میآید.این برجستگیها معمولاً در هنگام ساخت کابل به آن اضافه میشوند یا اینکه بعد از ساخت به صورت دو نیم استوانه به دور کابل پرس میشوند.
کامپیوترها دستگاههای پر سر و صدایی هستند. مادربورد (MotherBoard) به تنهایی دارای یک نوسانگر برق است که با فرکانس 300 تا 1000 مگاهرتز در حرکت است. حتی صفحه کلید نیز دارای همچنین نوسانگری است. کارت تصویر نیز برای کار نیاز به همچنین نوسانگری دارد.تمام این نوسانگرها در اطراف خود امواج رادیویی و الکترومغناطیس تولید میکنند. با این حال بیشتر این امواج توسط فلزات اطراف کیس(Case) کامپیوتر جذب میشوند.مشکلی که وجود دارد از خود کابلهای کامپیوتر ناشی میشود. اگر از اصول الکترومغناطیس اطلاع داشته باشید میدانید که هر سیم حامل جریانی در اطراف خود میدان مغناطیسی ایجاد میکند.این میدانهای مغناطیسی میتواند با امواج رادیویی و کابلهای دیگر تداخل پیدا کند و در کار دیگر دستگاهها مشکل ایجاد کند.همینجاست که برجستگیهای کابل به کار میآیند و امواج رادیویی و الکترومغناطیس را در داخل خود به گرما تبدیل میکنند.
همشهری آنلاین
سلامت نیوز؛ کارشناسان بهداشتی نسبت به خطرات احتمالی لامپ های کم مصرف بدون پوشش سازگار با محیط زیست برای سلامت انسان ابراز نگرانی کردند. این کارشناسان هشدار دادند برخی از این لامپ های کم مصرف می توانند باعث قرمزی پوست شوند که علت این امر متصاعد شدن نور فرابنفش از این چراغ ها است. به همین خاطر آژانس حفظ سلامت انگلیس نسبت به نزدیک شدن و تماس با این لامپ ها در کمتر از فاصله 30 سانتی متری به مدت طولانی هشدار داده است. این متخصصان در عین حال اذعان کردند هنوز هیچ مدرک علمی دال بر سرطان زا بودن این لامپ ها وجود ندارد. به گفته کارشناسان لامپ های فلورسان فشرده و بسته که سیم پیچ آنها شبیه به لامپ های قدیمی پوشیده شده، ایمن تر و بی خطرتر هستند. این محققان دریافتند در برخی از افراد پس از نزدیک شدن بیش از حد و طولانی به لامپ های فلورسان فشرده علائم حساسیت بروز می کند. با این وجود کارشناسان تاکید کردند این لامپ ها باعث بروز سرطان پوست نمی شوند و بنابراین خانواده ها نباید لامپ های کم مصرف را از خانه هایشان جمع آوری کنند.
جمع آوری شده توسط محمد
www.aerospacesally.blogfa.com هوا فضا
www.aerospacetalk.ir نخستین تالار هوانوردی فارسی
www.aeroworld.blogfa.com دنیای هوانوردی
www.air.blogfa.com هوانوردی ایر
www.aircraft.blogfa.com ایر کرافت
www.aircraftclub.blogfa.com هواپیما های جنگنده و ایرانی
www.air-mag.blogsky.com مجله هوایی
www.airnaval.blogfa.com صنایع هوا و دریا
www.air-university.blogspot.com دانشجویان دانشگاه ستاری
www.army.blogfa.com وبلاگ نظامی آرمی
www.artesh-iran.blogfa.com ارتش سرافراز ایران
www.aslahe.mihanblog.com اسلحه شناسی و جنگ افزار شناسی
www.aviation-safety.ir ایمنی هواپیمایی ایران
www.ciw8.ir پایگاه اطلاع رسانی جنگ عراق
www.co-pilot.blogfa.com کمک خلبان
www.didban.mihanblog.com دیدبان
www.fighterplan.blogfa.com هواپیمای جنگنده
www.flanker.blogfa.com هنر جنگ
www.gartal.com عشق پرواز
www.gsuit.persianblog.com بلند آسمان جایگاه من است
www.gun.mihanblog.com تخصصی اسلحه و مهمات
www.harier.blogfa.com کاملترین وبلاگ هوانوردی ایران
www.hellicopter.blogfa.com هلی کوپتر
www.iaf.blogfa.com نیروهای مسلح
www.iimf.blogfa.com هواپیما وموشک
www.imamaliu.ac.irدانشگاه افسری امام علی
www.iran-airforce.blogfa.com عشق پرواز
www.iranianairforcepictures.mihanblog.com عکس هواپیماهای نیروی هوایی ایران
www.iranianarmy.mihanblog.com نظامی ایران
www.iranmilitary.blogfa.com ایران نظامی
www.iriaa.blogfa.com هوانیروز همیشه قهرمان
www.iriafamir.blogfa.com آشنایی با جنگنده های روز دنیا
www.jangafzar.ir مجله جنگ افزار
www.jangafzar.mihanblog.com مجله جنگ افزار
www.jet.blogfa.com تخصصی هوا و فضا
www.kalantar.parsiblog.com یادداشت های یک پلیس
www.mandegare8.mihanblog.com فرهنگی نظامی
www.mardedarya.blogfa.com مرد دریا
www.marines.persianblog.com تفنگداران دریایی
www.military.blogfa.com نظامی فارسی
www.military.ir سایت میلیتاری
www.military.mihanblog.com نظامی
www.military-aviation.blogfa.com هوانوردی نظامی
www.mod.ir وزارت دفاع
www.mosallah.blogfa.com سی اس آ
www.mosalah-iran.blogfa.com مسلح ایران
www.moshaki-nezami.blogfa.com فناوری موشکی
www.naftkesh.blogfa.com یک دانشجوی نیروی دریایی
www.parsa-ds.com سازمان عقیدتی سیاسی ارتش
www.parvaz69.parsiblog.com جنگ افزار
www.plane.blogfa.com هواپیمایی پلین
www.police.ir ناجا
www.sajad.ir سایت جامع دفاع مقدس
www.sanayenezami.blogfa.com سایت نظامی ارتش ایران وجهان
www.sepehreandishe.blogfa.com سپهر اندیشه
www.skyphoenix.blogfa.com تجهیزات نظامی
www.spadana111.blogfa.com ارتش سری ایران
www.specialforce.myblog.ir نیروهای ویژه
www.specialforce.parsiblog.com آموزش های مخصوص نظامی - نیرو های ویژه
www.submarine.blogfa.com نظامی
www.taktirandaz-1362.blogfa.com تک تیرانداز وحشی
www.uav.blogfa.com پهباد
www.wardlove.blogfa.com سلاح
با توجه به افزایش آلودگی هوا به نظر می رسد آینده حیات بشر تنها به استفاده از سوخت های پاک به ویژه انرژی خورشید یا واسطه هایی که این منبع عظیم انرژی را قابل استفاده می کند، وابسته است. به همین دلیل پژوهشگران به تازگی پژوهش هایی را روی استفاده از قدیمی ترین گروه از جانداران کره خاکی، یعنی سیانوباکترها آغاز کرده اند تا با استفاده از قابلیت این باکتری ها بتوانند از نور خورشید استفاده کنند.
استفاده از سیانوباکترها به عنوان واسطه هایی برای استفاده از انرژی خورشیدی با بررسی عملکرد این باکتری ها در تبدیل انرژی خورشیدی به گونه دیگری از انرژی انجام گرفته است.
به این معنی که بیش از یک دهه پیش پژوهشگران دریافتند شاخص ترین واکنش فتوسنتز در باکتری هایی موسوم به سیانوباکترها از حدود 7/3 میلیارد سال پیش آغاز شده است. این جاندار در واقع نخستین موجود کره خاکی بود که می توانست از مولکول های آب به عنوان منبعی برای دریافت الکترون ها برای انتقال انرژی از نور خورشید و تبدیل دی اکسید کربن به اکسیژن استفاده کند. توان ویژه فتوسنتزی این موجود زنده نیز به دلیل وجود رنگدانه های آبی رنگ موسوم به «سیانو» در این باکتری است. در واقع این جاندار به عنوان موتوری دوسویه کار فتوسنتز و تولید اکسیژن برای تنفس موجودات دیگر را انجام می دهد.
اکنون پژوهشگران با استفاده از الگوی فتوسنتز گیاهان و عملکرد سیانوباکترها در تبدیل دی اکسید کربن به اکسیژن درصدد هستند از سوخت های پاک مانند هیدروژن، انواع الکل ها یا هیدروکربن ها به جای کربوهیدرات ها استفاده کنند.
در واقع بحران غذا به دلیل استفاده بی رویه از منابع غذایی باارزشی مانند غلات، به دلیل کربوهیدرات موجود در آنها یکی دیگر از دلایل تمرکز روی این شیوه جدید استفاده از سوخت های پاک است.
پژوهشگران انجمن علوم اروپا در تلاش هستند با تمرکز روی روند فتوسنتز گیاهان و عملکرد سیانوباکترها به ویژه گونه «آنابنا اسفاریکا»(یکی از انواع باکتری های این گروه) برای تبدیل انرژی خورشید به نیروی برق یا تولید سوخت های پاک استفاده کنند.
ایوماری آرو سخنگوی مرکز تحقیقات ESF درباره دلایل اجرای این طرح می گوید؛«اکنون همه متفق القول هستیم که الگوبرداری از فتوسنتز گیاهان بهترین راهکار برای تولید انرژی های پاک در حال حاضر و برای آینده است. آنچه ضرورت پرداختن به چنین طرح هایی را انکارناپذیر می کند، عدم کارایی دیگر انرژی ها مانند باد در مقابل سوخت های فسیلی است. در واقع انرژی حاصل از نیروی باد، برای به حرکت درآوردن موتورها به ویژه ابرموتورها پاسخگو نیست. از طرفی امکان تولید برق از طریق انرژی های پاکی مانند باد، برای همه کشورها و به طور ثابت وجود ندارد.»
از طرفی غلات تنها یک درصد از انرژی خورشیدی را جذب می کند و این در مقایسه با سطح زیر کشت این گیاهان برای تولید سوخت های پاک از نظر اقتصادی چندان قابل توجیه نیست. از سوی دیگر با تمرکز روی افزایش سطح زیر کشت این گیاهان با هدف تولید سوخت های پاک، بزرگ ترین منبع تغذیه مردم بسیاری از کشورهای جهان با افزایش قیمت کاذبی روبه رو شده و خواهد شد.
بنابراین طراحی ساختارهایی برای استفاده از سیانوباکترها و گیاهان یا ساختارهای مصنوعی تا
10 درصد می توانند انرژی خورشید را جذب و آن را برای تولید سوخت های پاک در اختیار ما قرار دهند. به این ترتیب با مشکلاتی نظیر کمبود مواد غذایی یا ناتوانی در تولید انرژی از طریق منابع انرژی کم توان تر مانند باد روبه رو نخواهیم شد.
آرو سخنگوی مرکز تحقیقات ESF درباره طرح این مرکز توضیح می دهد؛ «پژوهشگران این مرکز برگ هایی با ساختار ژنتیکی خاص را طراحی کرده اند. این برگ ها دارای دو ویژگی هستند. نخست آنکه این برگ ها توان فتوسنتز دارند و دوم اینکه قابلیت خودترمیمی دارند. این ویژگی ها به این برگ ها اجازه می دهد در صورت تخریب یا آسیب بخشی به دلیل واکنش های فتوسنتزی، پروتئین ها را جایگزین محل های تخریب شده کنند تا بخش های آسیب دیده ترمیم شوند.»
با بررسی دقیق برگ ها زیر میکروسکوپ، کلروپلاست ها یا رنگدانه های فتوسنتزی به خوبی قابل تشخیص است. ویژگی این کلروپلاست ها، یعنی توان بازسازی مجدد نیز از روی بررسی ساختار ویژه آن قابل تشخیص است.
او در ادامه می گوید؛ «مرحله بعدی طرح، طراحی برگ هایی با قدرت جوانه زنی کامل مانند برگ های طبیعی و سیانوباکترها است. به این ترتیب به نظر می رسد شاید طی 10 تا 20 سال آینده بتوان با استفاده از این ساختارهای جدید تولیدکننده سوخت های پاک، به جایگزینی کامل سوخت های پاک به جای سوخت های فسیلی امیدوار بود.»
وی در پایان اضافه می کند؛ «تولید و استفاده از سوخت های پاک تولیدشده به روش فتوسنتز به شناسایی عملکرد فتوسیستم 2، یعنی مرحله شکستن اتم های هیدروژن آب و استفاده از پروتون ها و الکترون های آن برای انتقال انرژی جذب شده خورشید در مرحله فتوسیستم یک وابسته است. به این ترتیب شاید بتوان از این روش برای تجزیه پروتئین ها و چربی های موجود در سایر جانداران به ویژه ریزجانداران برای تولید سوخت های پاک استفاده کرد.»
ScienceDaily.com
فناوری های جدید محاسباتی و ابداع «انسان مجازی» برای پیش بینی زودهنگام تاثیر داروهای جدید قبل از آغاز مراحل مطالعات بالینی، موجب بروز تغییراتی وسیع در تحقیقات دارویی زیستی خواهد شد.
بنا بر گزارش شرکت مشاور Pricewaterhouse Coopers (PwC) تا سال 2020، به مدد روش نوین «انسان مجازی» دوسوم فرآیندهای فعلی تحقیق و توسعه حذف شده، میزان هزینه و زمان لازم در مطالعات بالینی کاهشی شدید یافته و بهره وری تحقیقات افزایش چشمگیری به خود خواهد دید. به گفته یکی از مسوولان شرکت PwC، «صنایع دارویی نیازمند راهی سریع تر و روشی پیشگویانه تر برای آزمون مولکول های دارویی قبل از مرحله ورود به بدن انسان هستند.» از همین رو، مفهوم «انسان مجازی» از مسیر اتصال چندین فناوری در حال رشد به یکدیگر شکل می گیرد.
کاهش قابل توجه تعداد داروهای جدیدی که توانسته اند مسیر «تحقیق تا عرضه» را به صورت کامل پیموده و وارد بازار شوند، به رغم صرف بالاترین میزان سرمایه گذاری برای این هدف، صرفاً نشانگر آن است که معضل فوق، بزرگ ترین چالش فرآروی صنعت داروسازی در جهان است. با نزدیک شدن زمان پایان پتنت بسیاری از داروهای پرفروش ثبت شده در دهه 90 میلادی، منافع داروسازان بزرگ جهان به خطر خواهد افتاد. بنا بر ارزیابی کارشناسان PwC، تنها چهار شرکت از 10 شرکت دارویی تراز اول جهان به حد کافی دارای محصولات جدید هستند که خلاء ناشی از افت فروش داروهای فوق را جبران می کنند. لذا توجه محافل مرتبط بر افزایش نوآوری و بهره وری فرآیندهای تحقیقاتی، متمرکز شده است. در این میان مشکلات جدید صنایع دارویی و زیستی همچون افزایش هزینه های تحقیقاتی، تلاش های صرفه جویانه دولت ها در اعطای گرانت های علمی و موانع بیشتر نظارتی بر روند تصویب داروها، نیاز به افزایش بهره وری فعالیت های تحقیقاتی را دوچندان ساخته است. بر همه عیان است حل این مشکلات، یک شبه میسر نبوده و شرکت ها مجبورند به هر نحو از انحا و از جمله «بهبود میزان بازگشت سرمایه با استفاده از فناوری های هوشمند» با آنها کنار آیند. به طور مثال، تاکنون با استفاده از رایانه های برنامه ریزی شده، قلب و دیگر اندام ها و سیستم های سلولی شبیه سازی شده و بدین وسیله تاثیر فیزیولوژیک داروها، مورد بررسی واقع شده است. نتایج حاصل از این فرآیند بسیار قابل توجه بوده است.
بر اساس آمار موجود، برخی شرکت ها با کاربرد فناوری مجازی، زمان انجام آزمون های بالینی را تا 40 درصد کوتاه کرده و تعداد بیماران درگیر در برنامه تحقیقاتی را نیز به میزان دوسوم کاهش داده اند. متعاقباً این تغییرات موجب صرفه جویی زیادی در هزینه های تحقیقات می شود.
نامزدهای دارویی حاصل از این مد ل های رایانه یی، هنوز باید قبل از تصویب، روی بیماران آزموده شوند اما تصویر واضح و کامل تر حاصل از این مشابه سازی ها، شرکت های درگیر را قادر به بالابردن بهره وری عملیات و صرفه جویی شدید زمان و هزینه می سازد که در نهایت، نتیجه آن موجب منتفع شدن مصرف کننده نهایی نیز خواهد شد.
اعتماد۱۶.۷/۷
یه سری لینک که از طریق اونا میشه از سایت youtube میتونین کلیپ دانلود کنین!
http://www.downloadyoutubevideos.com/
http://downloadyoutubevideo.org/
و ناسا اعلام کرده این بار اولی نیست که نرمافزارهای مزاحم بر یکی از ماموریتهای فضایی تاثیر میگذارد!
این کرم که به گامیما یا تئاترف شناخته میشود، در جولای گذشته یافته شده و از نوع تروجانهایی است که رمز عبور را میربایند. سخنگویان ناسا قصد دارند مردم را متقاعد کنند که این تروجان به هیچیک از اطلاعات ماموریت دست نیافته، ماموریتی را مختل نکرده و موفق به انجام هیچ عمل دیگری که اسباب نگرانی ما را فراهم کند، نشده است.[ویروس به ایستگاه بینالمللی فضایی هم رسید]
آنها تاکید میکنند پیش از این نیز مشابه این اتفاق رخ داده است. با اینحال باور کردن این ادعاها کمی مشکل است. چگونه این برنامه مزاحم به نزدیکی ایستگاه فضایی بینالمللی رسیده است؟
حتی اگر این کرم تشخیص داده شده به هیچیک از اطلاعات حیاتی سیستمها دست نیافته یا به ماموریتی آسیب نرسانده است، چگونه میتوانیم دریابیم که برنامه مخرب دیگری تاکنون نصب نشده و سپس از سیستمها بهرهبرداری نکرده تا بعد بدون گذاشتن ردی پاک شود؟
جواب این است که هیچ کس نمیتواند چنین اطمینانی بدهد.این مثل آن است که یک لپتاپ دزدیده شده یا گمشده را بازیابیم و سپس ادعا کنیم که هیچیک از دادهها دست نخورده است.
نمیتوان چنین چیزی را ضمانت کرد. میتوان از دست خوردن به اطلاعات مطمئن شد ولی هیچگاه عکسش اتفاق نمیافتد.
در سناریوی لپتاپ ربوده شده چه کسی میتواند ادعا کند که سارق هارد درایو آن را باز کرده و از آن کپی تهیه نکرده است تا سپس مثل اول آن را سر جایش قرار دهد؟
در واقع ناسا میگوید آرامش خود را حفظ کنید، این اتفاق قبلا هم رخ داده است.
ما هیچ راهی برای دانستن اینکه آیا متجاوزان بدخواه اطلاعات حساس را کپی کردهاند یا به سیستمهای حساس دسترسی یافتهاند، نداریم.
بیایید تصور کنیم هکرها هیچگاه به سیستمهای حیاتی ایستگاه فضایی نرسیده اند، شاید آنها فقط بر لپتاپ فضانورد ماندهاند و تنها به سراغ پستهای الکترونیک، اطلاعات شخصی و تجارب علمی فضانوردان رفتهاند.
اگر حتی چنین باشد، یک نفوذگر نابکار همچنان میتواند بسیاری اطلاعات را بیابد و صدمات زیادی وارد کند. هیچ فرقی نمیکند که او بداند لپتاپ فضانورد دارای اطلاعات حیاتی سیستم نیست.
همیشه در میان سیستمهای ایمن و غیرایمن نشت اطلاعات حساس وجود دارد، بهویژه با کنترلهایی که بهنظر میآید در محل این سناریو وجود دارد.
اگر هکر تنها به اطلاعات شخصی فضانورد دست یابد، آیا نمیتواند با گرو گرفتن یکی از اطلاعات محبوبش، وی را برای انجام اعمالی که در غیر این شرایط حاضر به انجامش نبود، تحت فشار بگذارد؟
نفوذگر حتی میتواند حساب بانکی دارنده لپتاپ را خالی کند یا با ریختن پول به حسابش، زمینه مظنون شده به او را فراهم کند.
شاید او آدرس ایمیلهایشان را بیابد و با ارسال ایمیلهای جعلی مرکز فرماندهی ناسا را با مشکلات فنی روبهرو کند، یا اطلاعات علمی آنها را افشا کند تا میلیاردها دلار هزینهای که ناسا کرده به هدر رود.
وقتی در خانهای شیشهای زندگی میکنیم، هیچ وقت نباید سنگ پرت کنیم. هیچ بشری کامل نیست و این قاعده شامل کامپیوتر هم میشود.
این مقاله فراتر از یک فکاهی درباره توانایی کرمی ناخوانده است که بیدعوت و انتظار در جایی حاضر بود که نباید میبود. اگر واقعا هیچ آسیبی نرسیده است تنها به این دلیل است که هکرها نمیدانستند چه فرصتها و امکاناتی در اختیار داشتهاند.
ناسا باید اطمینان دهد که برای جلوگیری از وقوع شرایط مشابه در آینده کنترلهای جدیدی برای ایستگاه تعبیه کرده است.
اینفو ورلد
|
|
متخصصان روباتیک سوئیسی در کنفرانس روباتیک و اتوماسیون پاسادنا آمریکا میکرو ملخهای روباتیکی را ارائه کردند که می توانند در حدود 27 برابر اندازه خود بجهند.
به گزارش خبرگزاری مهر، کنفرانس بینالمللی روباتیک و اتوماسیون از دوشنبه 30 اردیبهشت در پاسادنای کالیفرنیا آغاز به کار کرد و تا امروز 3 خرداد به کار خود ادامه میدهد. در این کنفرانس، متخصصان روباتیک لابراتوارهای سیستمهای هوشمند پلیتکنیک فدرال اکوله لوزان سوئیس نوعی میکروروبات جدید را معرفی کردند که میتواند همانند یک ملخ واقعی بجهد. این ملخ روباتیک تنها 7 گرم وزن دارد و میتواند در حدود 5/1 متر بجهد. این فاصله در حدود 27 برابر ابعاد این میکرو روبات است. براساس گزارش روزنامه تلگراف، این میکرو ملخ روباتیک میتواند به حسگرهای کاوشگر حوادث زمینی غیرقایل دسترس مجهز شود و یا همانند یک امدادگر در عملیاتهای اورژانس مورد استفاده قرار گیرد. در این خصوص این محققان توضیح دادند: این شکل جهش تقلید از طبیعت به میکرو روباتها امکان حرکت روی انواع مختلف زمین را میدهد. درحالی که روباتهایی که روی پا و یا چرخ حرکت میکنند نمیتوانند به این زمینها برسند. این ملخ روباتیک به پیلهای خورشیدی مجهز است که میتوانند باتریها را شارژ کنند. این پیلهای خورشیدی برای کاوش در محیطهای بسیار دور زمین و یا حتی در سیارات دیگر بسیار مفید هستند. حیوانات جهنده کوچک مثل ملخها و قورباغهها از مکانیزمهای ذخیره نیروی ارتجاعی برای جمعآوری آرام انرژی استفاده کرده و سپس این انرژی را در مدت جهش به سرعت آزاد میکنند. به این ترتیب میتوانند با کمک این انرژی و ویژگی عضلانی که دارند در ارتفاع چندین برابر اندازههای خود بجهند. این ملخهای روباتیک نیز دقیقا از این روش استفاده میکنند با این تفاوت که به یک موتور کوچک 6/0 گرمی و یک بادامک مجهز شده اند. باتریهای این روباتها انرژی لازم برای 320 جهش را در مدت 3 ثانیه فراهم می کنند. |
محققان دانشگاه پلی تکنیک لوزان با همکاری IBM مرحله اول یک طرح بلند پروازانه یعنی کپی کامل مغز انسان روی ابررایانه را کامل کردهاند. مرکز تحقیقاتی این طرح در ساحل دریاچه ژنو واقع شده است؛ همان جایی که ماری شلی شخصیت داستانش دکتر فرانکشتاین را در آنجا تصور کرده. فرانکشتاین هیولایی انسان مانند میسازد که دارای نیرویی مخرب میشود و در نهایت خالقش را میکشد.
در ژوئن 2005 هنری مارکرام مدیر طرح blue brain از برنامه اش، ساخت مغز انسان، با استفاده از قویترین ابر رایانه جهان خبر داد. مارکرام یادآوری میکند: نقدها غیرقابل باور بود. همه فکر میکردند ما دیوانه شدهایم. حتی بیشتر دانشمندان برجسته نوروساینس و نظریه پردازها میگفتند طرح شکست خواهد خورد.
بعضی از همکاران مارکرام اعتقاد داشتند اطلاعات کافی برای شبیهسازی کامل مغز انسان به سادگی در دسترس نخواهد بود. مارکرام میگوید: هیچ دانشمند نوروساینسی وجود ندارد که این قدرت را داشته باشد که بگوید ما به اندازه کافی نمیدانیم. ما فقط قسمت کوچکی را میدانیم، هیچ کس حتی نمیداند که چقدر میدانیم.
مارکرام به بازتابهای منفی بعد از اعلان طرح توجهی نکرد و بعد از 2 سال ستون نئوکورتیکال موشی دو هفتهای را شبیهسازی کرد. این مدل دقیقا مانند همتای واقعی اش کار میکرد. دیدن پالسهای این شبیه ساز روی صفحههای سه بعدی بزرگی که محققان ساختهاند بسیار جالب است.
ستون های نئوکورتیکال آخرین بخش از تکامل مغز ما بوده است و وظیفه استدلال و خودآگاهی را بهعهده دارد. این تکامل تنها از یک جهش کوچک ناشی شده است. مغز انسان هزاران برابر مغز موش ستونهای نئوکورتیکال دارد اما تفاوتهای زیستی بین مغز موش و مغزانسان اندک است. اگر یک ستون نئوکورتیکال بسازیم تقریبا میتوانیم نئوکورتکس را بهطور کامل بسازیم البته اگر توان رایانه ها این اجازه را به ما بدهد.
اگر چه یک ستون نئوکورتیکال فقط 2 میلی متر طول و نیم میلی متر قطردارد، اما شامل 10 هزار نورون و 30 میلیون سیناپس است. وسیلهای که مرحله اول این شبیهسازی بزرگ را انجام میدهد ابر رایانه BlueGene/L IBM است که توانایی پردازش 7/18 تریلیون محاسبه را در ثانیه دارد.
این ابر رایانه متشکل از 8 هزار پردازشگر است و یکی از پر قدرتترین ابررایانه های حال حاضر جهان به شمار میرود. مارکرام معتقد است با فناوری حاضر امکان ساخت مغز موش وجود دارد، که مرحله بعدی طرح Blue brain است و قرار است از سال دیگر آغاز شود. بعد از آن شبیهسازی گربه سپس میمون و در نهایت مغز انسان انجام خواهد شد.
مارکرام برثبات قانون مور حساب کرده است. زیرا هم اکنون یک رایانه که توانایی شبیهسازی مغز انسان را داشته باشد به اندازه چندین زمین فوتبال است وسالانه 3 میلیارد دلار برق مصرف خواهد کرد. اما در حال حاضر مارکرام بهدنبال فرصتی برای شبیهسازی کامل مغز انسان است، در حالی که محاسبات پیش خواهند رفت.
مدلسازی در آینده
بهنظر میرسد مدلسازی، قدم بزرگی به جلو برای دانشمندان نوروساینس است. هر سال حدود 35 هزار مقاله نوروساینس منتشرمی شودو شمار مقالات منتشر شده هر سال حدود 20 تا 30 درصد افزایش مییابد. بیشتر دانشمندان نوروساینس اگر خوش شانس باشند فقط میتوانند حدود 100مقاله را در یک سال بررسی کنند.
وارد کردن همه این اطلاعات در طرح Blue brain راهی مشخص برای استفاده و نگهداری این اطلاعات است. مارکرام 44 ساله از آفریقای جنوبی درابتدا علاقه مند به ثبت الکتروفیزیولوژی نورون ها در مؤسسه ماکس پلانک آلمان بود.
او 2 نورون را بررسی کرد و آنها را مرتبط با هم یافت. او میگوید: با خودم فکرکردم که خدای من، غیرقابل باور است! تو همچنین میتوانی ارتباط نورونها را کنترل کنی! سپس تصمیم گرفتم بفهمم که آنها چگونه ارتباط برقرار میکنند.
به همین منظور شروع به کشیدن نقشه همه مدارها کردم 15 سال طول کشید. مارکرام همه اطلاعاتی را که از یک دهه و نیم قبل جمع آوری کرده بود اینگونه شرح میدهد: این اطلاعات خیلی خسته کنندهتر از آن هستند که منتشر شوند.
مدل آنجا میماند تا دادهها یکی شوند و آزمایش شود که آیا کار میکند. یک دانشمند نوروبیولوژی که میخواهد یک فرضیه مشخص را در مورد چگونگی یک عملکرد خاص مغز مانند ظرفیت حافظه وبازیابی بررسی کند میتواند از طرح Blue brain استفاده کند. این مدل در اختیار تمامی محققان خواهد بود.
تحقیقات بر پایه شبیهسازی زمانی ممکن است که قدرت رایانه ای کافی داشته باشیم. امروزه هرهواپیمای تجاری ابتدا در بخش شبیهسازی متولد شده است. حتی دوربینها قبل از اینکه ساخته شوند شبیهسازی میشوند. در فیزیک ما سلاح هستهای را فقط در شبیهسازیها امتحان میکنیم.
مارکرام میگوید: ما از شبیهسازی در علوم زنده استفاده نمیکنیم چون زیست شناسی قویترین رایانه ها را طلب میکند. ما آزمایش هایمان را روی حیوانات انجام میدهیم، اما این آزمایش ها در آینده نزدیک تغییر خواهد کرد، این طرح تمام این تغییرات را هدایت خواهد کرد.
مارکرام شدیدا روی این موضوع تاکید دارد که این طرح ساخت یک سیستم هوش مصنوعی (AI)نیست: ما بهدنبال ساخت مغز یک روبات نیستیم. شما میتوانید یک مهندس را استخدام کنید تا این کار را انجام دهد. مهندسان در این کار خیلی بهترند و حتما سریعتر انجامش خواهند داد، ولی احتمالا نتیجه کارBlue brain خیلی بهتر خواهد شد. اگر ما این کار را به درستی انجام بدهیم این مغز میتواند صحبت کند.
رمز گشایی
مارکرام منتظر پیدایش نشانههای هوش در مغز سیلیکونی نیست. او بهدنبال کارهای خستهکننده تری است. با فهمیدن چگونگی عملکرد مغزمان مشکلات رفتاری نیز مشخص خواهد شد. اختلالاتی مانند افسردگی، جنون جوانی (اسکیزوفرنیا) و زوال عقل بهایی است که ما به خاطر مغز پیچیده مان میپردازیم. مارکرام میگوید: ما نمیدانیم چه اشکالی در این مدارها به وجود میآید.
ما هنوز از داروهایی که بهصورت تجربی آزمایش میشوند استفاده میکنیم. اگر داروی ترکیبی کار کرد خوب است، اگر نه یکی دیگر را بررسی میکنیم. Blue brain می تواند به این تحقیقات سرعت بسیار زیادی بدهد. استیون رز، استاد بازنشسته زیست شناسی دانشگاه آزاد نسبت به ساخت مدل زیستی دقیق مغز انسان با استفاده از این سطح دانش و فناوری بسیار مشکوک است.
او میگوید: پیوستگی بین قسمتهای مختلف مغز بسیار پیچیدهتر از آن است که بتوان آن را در یک رایانه شبیهسازی کرد. من علیه کسانی که مدلسازی میکنند نیستم، اما این طرز تفکر که مدلسازی را درهر کاری میتوان استفاده کرد و تحقیقات روی حیوانات را نفی میکند بسیار فریبنده و آرزویی محال است.به وضوح، مارکرام هنوز با شکهایی که بعضی افراد در مورد پیروزی او در این طرح وارد میکنند روبهروست
guardian.co.uk