این عضو بنیاد پژوهشی پارسه پاسارگاد توضیح داد: گروه باستانشناسی بنیاد پژوهشی پارسه پاسارگاد از بین چند گزینه موجود برای ساخت سرویسهای بهداشتی ، محلی را که در بخش باختری پارکینگ بزرگ عمومی تخت جمشید (پارسه) قرار داشت، بهعنوان محل اجرای پروژه مکانیابی کرد؛ ولی مسالهای وجود داشت و آن اینکه چون این محل داخل عرصه محدوده جهانی تخت جمشید (پارسه) بود، برای اینکه به لحاظ چشمانداز آسیبی وارد نشود، باید در سطحی پایینتر از زمین ساخته میشد.
او با بیان اینکه محل پروژه ساخت سرویس بهداشتی به داخل محوطه باغ پردیس منتقل شد و اشیای به دست آمده نیز برای مطالعات باستانشناسی و انجام امور مرمتی به محل بنیاد پژوهشی پارسه پاسارگاد انتقال یافت، گفت: پرسشی که اکنون با آن روبهرو هستیم، این است که آیا این چاه آب که براساس اشیای به دست آمده تاریخگذاری آن اکنون به دوره هخامنشی مربوط است و چاههای موجود احتمالی در این محل به خانههای شهر پارسه متعلق بوده یا در یک فضای باز برای استفاده سربازان و افرادی که در ارتباط با تختگاه و خاندان شاهی بودند، ایجاد شده است.
یزدانی همچنین بیان کرد: در این منطقه، یک چاه سنگی نیز که به دوره هخامنشی متعلق است، در پای کوه مهر وجود دارد که با توجه به شواهد موجود روی کوه، برای دفع سیلاب کوه بوده است؛ ولی کشف یک چاه آب به قطر حدود 5/1 متر پای تختگاه در بستر زمین، بیسابقه است.
گروه:
تو خویش تصویر کن!!!
جام جم۱۹/۸/۸۷