ضرورت تغییر ات نگرش مدیران

 

 

اگر مردمان متمدن عیلام، کمی عادات خود را تغییر می‌دادند و اشیای گرانقیمت مرده بخت‌برگشته خود را همراه جنازه دفن نمی‌کردند، شاید اکنون گورهای این مردمان تمدن ساز گور به گور نشده، جولانگاه هیچ سارق میراث فرهنگی نمی‌شد.
منطقه باستانی شوش در خوزستان را می‌توان از نگاهی «بهشت باستان‌شناسان» دانست، نزدیک به 400 هکتار فضای کافی برای کاوش و بررسی علمی باستانی؛ اما افسوس، این فضای وسیع که می‌توانست به عنوان یکی از بزرگترین محوطه‌های زنده باستان شناسی جهان نیز نام گیرد، بدون هیچ حفاظی اکنون جای جولان سارقان میراث فرهنگی برای کاوش‌های غیر مجاز شده است.

  محوطه باستانی شوش قرار بوده زمانی در فهرست جهانی ثبت شود، شاید بررسی این‌که این محوطه چرا تاکنون حتی مورد کاوش‌های اندک باستانی نیز قرار  نگرفته است، بسیار مهم جلوه کند؛ در حالی که حتی کشف بقایایی از زندگی مردمان باستان در این محوطه تاریخی، مسوولان شهری و حتی مسوولان میراث فرهنگی را قانع نکرده است که شوش باستانی است و به مراقبت بیشتر نیاز دارد.

محوطه باستانی شوش در زمان ریاست محمد بهشتی در سازمان میراث فرهنگی و به دلیل اهمیت کاوش‌های باستانی برای دوری از دست سارقان، اقدام به حصارکشی شد، اما اکنون از  این حصار کشی نیمه تمام، بجز  ردپای نرده‌های به‌سرقت رفته، چیزی نمانده است.

شاید بسیاری باور نکنند که اکنون نزدیک به 12 تیرک فوتبال روی این محوطه تاریخی  قرار گرفته و بازی فوتبال روی باستانی‌ترین ورزشگاه جهان هر روز با حرارت بیشتر در حال پیگیری است.

این روزها  در حالی که عبور و مرور در این محوطه تاریخی آزاد است،  حتی مسوولان شهری شوش را به تکاپوی ساختن پایانه‌ای روی این محوطه واداشته است تا در کنار یک مرکز پیش‌دانشگاهی که  این روزها به دلیلی نامعلوم ساختن آن شدت بیشتری نیز گرفته است،  این محوطه را به مرگ نزدیک‌تر کند.

این یک واقعیت است که در شوش اگر بخواهی زمینی را حفر کنی، کافی است تا 3 متر صبور باشی  تا به لایه‌های باستانی برسی که هر لایه نشان از قسمتی از تمدن ایران زمین دارد. درست مثل اتفاقی که چند روز پیش افتاد. قصه قدیمی سرقت از محوطه‌های تاریخی سپس درج خبری در مطبوعات به عنوان کشف جدید یک محوطه تاریخی!

چند روز پیشتر  وقتی خبر کشف گوری عیلامی در شوش از سوی سارقان میراث فرهنگی به گوش رسید، در پایان خبر، سطری هم اضافه شده بود که یگان ویژه پاسداران میراث فرهنگی شوش اکنون در محل مستقر شده‌اند اما شاید نکته‌ای که به آن اشاره نشده، آن بود که اکنون این یگان تنها از چند استخوان باید محافظت‌کنند زیرا احتمالا‌ آنچه را که باید ببرند، قبل از ایشان برده بودند.

این روزها محوطه باستانی شوش در چند قدمی کاوش کامل باستانی از سوی سارقان قرار گرفته است و مسوولان سازمان میراث فرهنگی استان خوزستان در سکوتی کامل به سر می‌برند که پس از هر سرقت، خبر کشف یک محوطه تاریخی دیگر را به رسانه‌ها بدهند.این هم لابد نوعی کاوش باستانی در جهان نوین به شمار می‌رود

www.jamejamonline.ir