فن‌آوری اطلاعات در هندوستان

تحلیل اکونومیست از:
اکثر خارجی‌ها از شهر مایسور دیدن می‌کنند تا مکان‌هایی را ببینند که نشان‌دهنده شکوه سلطنتی است.

اما این شهر که در جنوب بنگلور قرار دارد، مکان مناسبی برای مشاهده مظاهر قدرت مدرن هندوستان است. در یکی از حومه‌های آن محوطه دانشگاهی مجلل با ساختمان‌های فوق مدرن قرار دارد؛ یعنی مرکز جهانی آموزشی که یکی از بزرگ‌ترین مراکز آموزشی شرکت‌های جهان است. این مرکز توسط شرکت‌ اینفوسیس، شرکت پیشتاز در خدمات فن‌آوری اطلاعات (آی تی) اداره می‌شود.
با دیدار از این مرکز تصور خواهید کرد برای صنعت آی‌تی هندوستان آسمان محدود است. به ندرت صنعتی به این سرعت رشد کرده است. صنعت آی‌تی در ده سال گذشته نرخ رشد سالانه نزدیک به 30درصد داشته است، با درآمد کنونی نزدیک به 50میلیارد دلار، یعنی حدود 4/5درصد از تولید ناخالص داخلی هندوستان. اما برخی در هند نگران شده‌اند که این صنعت در مسیر سقوط قرار گرفته است. تحلیل‌گران می‌گویند شرکت‌های پیشتاز در این صنعت یعنی خدمات کارشناسی تاتا، شرکت اینفوسیس و شرکت ویپرو، باید الگوهای کسب و کار خود را همان‌طور که این صنعت بالغ می‌شود با آن هماهنگ کنند.
واژه «آی‌تی» همواره در صنعت آی‌تی هند واژه بی‌مسمایی بوده است. اکثر بیش از 6/1میلیون کارمند این صنعت جلوی رایانه‌های خود می‌نشینند، برای شرکت‌های غربی نرم‌افزار می‌نویسند، از راه دور رایانه‌های آنها را کنترل می‌کنند و به طور الکترونیکی برخی از فعالیت‌های آنها را اداره می‌کنند. اما این کسب و کار عمدتا در مورد افراد و فرآیندها است. ماهیت شرکت‌های آی‌تی هند توانایی آنها در هدایت نیروی کار فراوان محلی برای عرضه خدمات با کیفیت بالا است.
برای مثال، یکی از ابداعات آنها گرفتن طرح‌های تولید و به کار بردن آنها در خدمات است و این کار با ایجاد یک زنجیره عرضه انسانی پیشرفته انجام می‌شود. گیریش پارانجیپ، رییس شاخه مشاوره شرکت ویپرو می‌گوید، آنها بر گواهی و پیشرفت مداوم تمرکز کرده‌اند. این امر باعث شده است برای برنده شدن در این کسب و کار بهتر از رقبای غربی خود عمل کنند. اکنون شرکت‌های هندی بیشتر از شرکت‌های آمریکایی در زمینه توسعه نرم‌افزار به استانداردهای بالاتر بین‌المللی دست یافته‌اند.
همه اینها شرکت‌های هندی را قادر کرده است تا از موقعیت نادر، اگر نگویم منحصربه‌فرد بازار سود ببرند.
در سوی تقاضا شرکت‌های غربی نیازمند کاهش هزینه‌ها بودند اما سیستم‌های کامپیوتری آنها نیازمند نیروی کار انسانی فراوان بود. در سوی عرضه، لشگری از مهندسان آموزش‌دیده انگلیسی‌زبان بود که فقط خواهان کسری از حقوق مهندسان غربی بودند.
اتصالات فیبر نوری هر دو سو را در کنار هم قرار داد و نرخ مطلوب ارز این اتصال جهانی را جذاب‌تر کرد. مشتریان به دلار پرداخت می‌کردند و حقوق کارمندان به روپیه پرداخت می‌شد.
کایران کارنیک، رییس در حال کناره‌گیری شرکت ناسکام، گروه تجاری صنعت آی‌تی می‌گوید: در نتیجه این کسب‌و‌کار «کم‌خطر و با سود جانبی بالا» بود. برای افزایش فروش، شرکت‌ها باید بدون توجه زیاد به بهره‌وری افراد بیشتری را استخدام می‌کردند، در نتیجه رشد درآمد با رشد نفرات مرتبط بود.
بنابراین چرا نگرانی وجود دارد؟ سودین آپته، از دفتر مشاوره فورستر ریسرچ می‌گوید: صنعت آی‌تی هند با تهدیدهای بسیاری روبه‌رو است و باید خود را احیا کند.
جدیدترین شکل افزایش سریع ارزش روپیه در برابر دلار در ماه‌های اخیر است.
روپیه از ارزش پایین خود در اواسط سال 2006، 16درصد افزایش یافته است. این امر برای شرکت‌های آی‌تی هند که بیشتر فروششان در آمریکا است، بدهی بیشتر از آنچه دارایی بزرگ برای آنها به بار آورد، به وجود آورده است. انرژی بالای روپیه مشکلات ساختاری دیگری را نیز به وجود آورده است. این مشکلات به سه مقوله تقسیم می‌شوند.
1 - نخست مشکلات شناخته شده است. یکی از این مشکلات زیربنای اقتصادی مسدود و ناکافی هند است.
کارگران در بنگلور چهار ساعت در روز را در ترافیک سپری می‌کنند. مشکل دیگر معافیت‌های مالیاتی است که به عنوان یارانه به این صنعت اختصاص داده شده است و برخی از آنها در سال 2009 منقضی می‌شوند. کمبود فزاینده افراد با استعداد نیز وجود دارد. مدارس مهندسی هند هر سال 200000 دیپلم اعطا می‌کنند و 250000 فارغ‌التحصیل لیسانسه دارند، اما تنها نیمی از آنها مناسب استخدام در صنعت آی‌تی هستند. کارکنان برای دستمزد بیشتر شغل خود را تغییر می‌دهند و دستمزدها 15-10درصد در سال افزایش می‌یابد. دستمزد کارمندان ارشد هند به زودی به سطح دستمزدهای کارمندان ارشد غربی خواهد رسید.
2 - رقبایی در حال شکل گرفتن هستند. صنایع آی‌تی در دیگر نقاط جهان مثل اروپای مرکزی، ممکن است هرگز به اندازه صنعت آی‌تی هند نشوند، اما هنوز می‌توانند قراردادهای با ارزشی را به دست آورند. در این میان شرکت‌های خارجی آی‌تی شرکت‌های تابعه هندی خود را تقویت کرده‌اند. در سال 2002، شش شرکت بزرگ آی‌تی شامل آسنچر، ای‌بی‌ام و اچ‌پی روی هم رفته کمتر از 10000کارمند در هند داشتند. اکنون نیروی کار هندی این شرکت‌ها بیش از 150000نفر است.
این امر آنها را قادر می‌کند در حالی که از نام‌های تجاری قوی‌تر خود و فرصت‌های بین‌المللی استفاده می‌کنند، با شرکت‌های هندی از نظر اندازه و هزینه رقابت کنند.
3 - سومین مقوله نگرانی در مورد تهدیدهای آینده است. در کوتاه‌مدت کاهش هزینه‌های آی‌تی نگران‌کننده خواهد بود؛ زیرا اقتصاد آمریکا تضعیف شده است. در بلندمدت شرکت‌های هندی باید با تغییرات تکنولوژی هم جهت شوند. بسیاری از خدماتی که اکنون ارائه می‌دهند، سرانجام خودکار خواهد شد. این امر هم‌اکنون نیز در حال رخ دادن است.
مثلا در آزمایش نرم‌افزار، شرکت‌های غربی به طور فزاینده از عرضه‌کنندگان هندی می‌خواهند کاری بیشتر از کنترل سیستم‌ها انجام دهند، آنها برای یافتن راه‌حل‌های جدید در مورد مشکلات کسب‌و‌کار از شرکت‌های هندی کمک می‌خواهند و این کاری است که شرکت‌های هندی اندکی می‌توانند انجام دهند.

دنیای اقتصاد۱/۱۰