عصر جاسوسی فضایی‌
چین برای رقابت با امریکا در عرصه فناوری فضایی آماده می‌شود
 
جام جم آنلاین: چین و ایالات ‌متحده اعلام کرده‌اند مترصد بازگرداندن انسان به ماه تا سال 2020 میلادی هستند. اگر چه بیش از یک دهه تا سال 2020 میلادی باقی‌مانده اما دو کشور درگیر مسابقه فضایی جدیدی شده‌اند که به نظر می‌رسد از وجوه زیادی مشابه رقابت‌های واشنگتن و مسکو در دوران جنگ سرد و زمانی است که فضا عرصه منازعه اتحاد جماهیر شوروی و امریکا برای کسب برتری ژئوپولتیکی بود.

دوشنبه هفته ‌گذشته بود که وزارت دادگستری امریکا از صدور دادخواستی علیه یکی از کارکنان سابق شرکت بوئینگ به دلیل انتقال اطلاعات محرمانه برنامه فضایی امریکا به چینی‌ها خبر داد. براساس حکم صادره علیه دونگ فن‌چانگ، مردی 72 ساله و ساکن کالیفرنیا که تا سپتامبر سال 2006 میلادی کارمند بوئینگ بود وی اسناد محرمانه مربوط به برنامه تولید هواپیماهای نظامی و فناوری‌های جدید پیشرانه‌‌های موشکی به علاوه اطلاعاتی در مورد شاتل‌های فضایی را در اختیار چینی‌ها قرار داده است.

مقامات امریکایی می‌گویند پرونده چانگ بخشی از روند در حال گسترش جاسوسی صنعتی چینی‌ها از ایالات‌متحده است. دین بوید، سخنگوی واحد امنیت ملی وزارت دادگستری امریکا می‌گوید: این چیزی است که ما در همه جبهه‌ها شاهد آن هستیم.

از اکتبر سال 2006 میلادی تاکنون بیش از 10 پرونده جاسوسی که دریافت کننده اطلاعات در آن چینی‌ها بوده‌اند در دادگاه‌های امریکا گشوده شده است. متهمان این پرونده‌ها به جاسوسی صنعتی و انتقال غیرقانونی فناوری نظامی به چینی‌ها متهم هستند.


در پرونده‌ دیگری که هفته گذشته گشوده شد یکی از کارکنان وزارت دفاع در ویرجینیا  به علت فروش اطلاعات محرمانه مربوط به عرضه فناوری‌های نظامی ایالات‌متحده به تایوان به چینی‌ها تحت تعقیب قضایی قرار گرفت.

گستره جاسوسی چانگ به نفع چینی‌ها شگفت‌آور است. چانگ از سال 1979 اطلاعات تجاری را در اختیار شرکت‌های هوا فضا و جاسوسان دولت چین قرار داده است. او در آن زمان به عنوان به عنوان مهندس ارشد در شرکت راک‌ول که در سال 1996 به تملک بوئینگ درآمد مشغول به کار بود. چانگ تا زمان بازنشستگی در ماه مارس سال 2003 میلادی در بوئینگ ماند و پس از آن نیز با عقد قرارداد جدیدی به همکاری با این شرکت تا اواخر سال 2006 میلادی ادامه داد.

در دادخواستی که علیه چانگ تنظیم شده او به انتقال اطلاعات مربوط به بمب افکن‌هایB1 و راکت‌های دلتا که امکان ارسال محموله‌های‌ سنگین به فضا را فراهم می‌آورند و همچنین عرضه نقشه‌های مربوط به سیستم‌های ارتباطی طراحی شده برای شاتل‌های فضایی به چینی‌ها متهم شده است.

گفته می‌شود چینی‌ها فهرستی از اطلاعات موردنیازشان را در اختیار چانگ قرار داده بودند. چانگ می‌گوید او در یک مورد اطلاعات را از طریق یکی از کارکنان کنسولگری چین در سانفرانسیسکو برای چینی‌ها فرستاده بود، درموردی دیگر رابط چینی او پیشنهاد داد اطلاعات را از طریق مردی به نام چی ماک، از شهروندان چینی‌تبار امریکا که او هم به عنوان مهندس در کالیفرنیا کار می‌کرد و سال گذشته به اتهام همکاری با چینی‌ها و عرضه نقشه‌های مربوط به یک سیستم پیشرانه جدید برای شناورهای دریایی به زندان محکوم شد برای پکن ارسال کند.

به اعتقاد بازجویان پرونده چانگ و آنچنان که در پرونده آمده او همکاری گسترده‌ای با چینی‌ها داشته است تا آنجا که در نامه‌ای به یکی از دوستانش در چین نوشته بود از این که هر آنچه در توان داشته برای همکاری با پکن انجام نداده است ابراز ندامت کرده بود.!!!!

برنامه چین برای اعزام فضانورد به ماه که با کد پروژه921 شناخته می‌شود در واقع به غرور ملی چینی‌ها گره خورده که دستیابی به توان انجام اکتشافات فضایی را یکی از شرایط تبدیل کشورشان به ابرقدرتی تمام‌عیار می‌پندارند. آنچنان که دین چنگ، از کارشناسان امور آسیا در مرکز تحلیل‌های دریایی می‌گوید چینی‌ها بودجه کلانی را به تحقیقات فضایی اختصاص داده‌اند.

با بودجه‌ای بالغ بر 2 میلیارد دلار در سال برنامه فضایی چین به سختی قابل مقایسه با برنامه کشورهایی چون ژاپن است. چین اواخر سال جاری میلادی سومین ماموریت فضایی سرنشین‌دار خود را اجرایی می‌کند که مقدمه‌ای برای طرح اعزام سفینه‌ای سرنشین‌دار به ماه در اواخر دهه آتی میلادی است.

در شرایطی که جورج بوش، رئیس‌جمهور ایالات‌‌متحده متعهد به اعزام دوباره فضانوردان امریکایی به ماه تا سال 2020 میلادی شده به نظر می‌رسد آغاز مسابقه فضایی جدیدی غیرقابل اجتناب است.

بی‌شک توان چین در زمینه اکتشافات فضایی فاصله زیادی با ایالات‌متحده دارد. جان جانسون فریزر، رئیس واحد مطالعات امنیت ملی در کالج جنگ نیروی دریایی ارتش امریکا و از کارشناسان پیشرفت‌های فضایی چین می‌گوید: آنچه آنان مترصد انجام آن هستند چیزی فراتر از تکرار تجربه آپولو در دهه 50 میلادی نیست. می‌افزاید: این فرصتی لاک‌پشت‌وار و دیرهنگام است.

با این حال به نظ می‌رسد پای چیزی بیشتر از غرور ملی برای چینی‌ها در میان است. به اعتقاد بسیاری از کارشناسان تلاش چین برای دستیابی به فناوری‌های نظامی ایالات‌متحده بیش از آن که برای تقویت برنامه فضایی این کشور باشد هدف ارتقای توانمندی‌های نظامی را دنبال می‌کند.

چین از مدت‌ها قبل نگاه خود به فضا را تغییر داده و به جو زمین به مثابه کارزار جنگ‌های آینده می‌نگرد. در یکی از ارزیابی‌های اخیر پنتاگون از توانمندی‌های نظامی چین آمده بود چینی‌ها سرمایه‌گذاری‌ هنگفتی روی تولید تسلیحات ضدماهواره کرده‌اند. 

ژانویه سال گذشته میلادی بود که چین با هدف قراردادن یکی از ماهواره‌های هواشناسی قدیمی این کشور با موشک نشان داد به‌توان هدف قرار دادن ماهواره‌های در حال گردش به دور زمین دست یافته است.

چین به خوبی به اهمیت این توانمندی‌ واقف است. یکی از افسران ارتش چین در سال 2005 میلادی در کتابی تحت عنوان «جنگ‌های فضایی دو سویه» که توسط دانشکده دفاع ملی چین منتشر شد، نوشته بود تهاجم ناگهانی و غافل کننده به سیستم‌های ماهواره‌ای دشمن عملکرد نهاد‌های دشمن را مختل کرده و تاثیر روانی عمیقی به سیاستگذاری‌هایش می‌گذارد.

چنین تهاجمی به لحاظ تئوریک به چین اجازه می‌دهد به نوعی موازنه با نیروهای امریکایی که به لحاظ تکنولوژیک در سطحی بالاتر قرار داشته و برای تامین اطلاعات خود به ارتباطات ماهواره‌ای اتکا دارند، دست پیدا کند.

چین هنوز دهه‌ها با مبارزه‌جویی با امریکا در فراسوی جو زمین فاصله دارد لیکن مقامات امریکایی نگران هستند که جاسوسی به نفع چین این فاصله زمانی را کاهش داده و پکن را اندکی به اهدافش نزدیکتر کند

جام جم۷/۱۲